Verslag Veldloop Hulshout

8/1/2019 - Veldloop Hulshout

Onze jonge dames gaan verder op hun succesrijk elan …

Stiekem hoop je dat het nieuwe jaar ook meteen een soort nieuwe gretigheid en goede wil met zich meebrengt, waarbij in één klap alle zwakheden rond het crossgebeuren verdwijnen als sneeuw voor de zon. Lieve mensen, hoe mooi zou het bijvoorbeeld zijn mochten vanuit het niets de 2 seniors-wedstrijden inderdaad weer uitgroeien tot het natuurlijke hoogtepunt van de crossnamiddag, waarvoor de jongeren en hun ouders staan te drummen om het gunstigste plaatsje naast het parcours te bemachtigen. Uw atletiekidool binnen handbereik te zien passeren, en na afloop proberen te benaderen voor die zo begeerde handtekening … het was jaren geleden de evidentie zelve.
In datzelfde Hulshout wisten, halverwege de jaren zeventig van de vorige eeuw, figuren als een Miel Puttemans, Karel Lismont, Leon Schots, Willy Polleunis, Marc Smet en Paul Thys niet wat ze meemaakten, toen van bij de start 3 jonge gasten, zijnde Ivo Van Damme, Marc Nevens en Herman Mignon er meteen de pees op legden, te midden van een massa supporters. ‘Korte cross’ Mijnheer? … nooit van gehoord…  Neen zorgen dat u bij de top-15 bleef als halve fond loper, want net na die heren van het voorste front volgden nog een 2de rij beresterke gasten als een Tony Govaerts, Edgar Salvé, Henri Schoofs, Jose Reveyn, de ouwe Andre Ornelis, en niet te vergeten de regionale held Achiel Vaes, die na een zoveelste opstootje met de bond alweer in een witte trui rondliep. Voor de mindere goden was het niet zozeer een kwestie om niet gedubbeld te worden, want dat was onvermijdbaar met dat rijkelijk pallet aan talent vooraan, maar wel om toch op z’n minst bij de eerste 100 deelnemers binnen te lopen. Daarmee werd je tenminste nog altijd voor ‘vol’ aanzien op de eerstvolgende clubtraining.

Beste Roba’s, die jeugdherinnering flitste even doorheen mijn brein, voorbije zondag om 15u15, toen ik de welgeteld … 18 seniors voorbij zag passeren op de rand van de wielerpiste, met naast mij nog een handvol supporters, bij wie de geestdrift ook wegzakte bij het weggommen van iedere ronde. Aan ‘pure kwaliteit’ lag het niet, want met atleten als een Dame Tasama, Ali Hamdi, Mats Lunders en Hachem Migou zat dat wel oké, en op de inzet van ons eigen duo Brecht Cuypers en Michiel Nijs viel ook al niets aan te merken. Snel lag heel het veld fameus uit mekaar, en Brecht voelde zich niet te berooid om kopwerk te doen in een 2de groep. Met de 11de plaats werd hij hier evenwel niet echt voor beloond. Michiel liep mooi als 12de binnen. ‘Met al die vreemden hier is er helemaal niets meer aan te zien’ … een boodschap met Antwerpse tongval, die ik opving bij het passeren van de duidelijk veel te ruim ingeschatte drankwagen, pal naast het parcours. Qua integratie kan het nochtans tellen als u die oer Vlaamse sporttraditie, het veldlopen, eigen maakt …

Junior Stef Corthout zat tot driekwart koers op schema voor plek 3, maar in de finale ronde, wanneer de stapfrequentie dient opgevoerd, moest hij capituleren voor snellere rivalen, zodat het positie 5 werd. Kristof Speltinckx was in diezelfde wedstrijd onze sterkste master (mooi 6de), op de voet gevolgd door Jeroen Rijders (9de master, 10” na Kristof). Bij de seniors dames wist Evy Hens (10de) zich nog net binnen de top-10 te wringen, voor ondermeer Vera Meuris die 5de master werd.

Van onze 4 scholieren jongens beschikte Kasper Bottu blijkbaar over de beste papieren (mooi 10de), voor Lode Wuyts (12de), Wies Raets (19de) en Karel Daniëls (21ste), en bij de dames scholieren passeerde Ilse Van Malder als 14de de meet, voor o.m. Evy Jacobs (16de).

De ‘atleet van de dag’ was ongetwijfeld de Vabco Mol kadet Zjef Ceunen, die hier autoritair iedereen het nakijken gaf bij de cadetten jongens. Zelden zo iemand er met kop en schouders weten overheersen. Ons talentrijke duo Vince Van Winckel (5de … lang in strijd voor plaats 3) en Liam Dreesen (6de, hier iets minder in zijn sas …) kregen hier al een pittig voorproefje van het nationaal kampioenschap gepresenteerd.

Voor het ‘live meemaken’ van enkele Roba zeges moest u alweer het middageten opofferen, en het waren wederom onze meisjes die dat gedwongen dieet sportief wisten op te vullen met stuk voor stuk knalverrichtingen. Het kwartet Joke Tytgat, Kato Vanstechelman, Anneline Smets en Femke Verhoeven was netjes op de afspraak, al verliep het koersverloop telkens op een iets ander wijze.
Joke staat altijd aan de startlijn met nul komma nul stress (grapjes maken met clubvriendinnen …), nestelt zich in de kopgroep zonder zelf het commando te voeren, maar maakt het finaal telkens probleemloos af met een droge demarrage waar niemand een verhaal tegen heeft. Pupil Kato zit ook meteen vooraan, overziet het gebeuren, om dan met een krachtige stijl toe te slaan wanneer het er echt toe doet. 2de jaars pupil Anneline stond voor de moeilijkste opdracht, want aan haar rivale Lise Verhelst heeft ze telkens een kwaaie klant. Doch wat dit meisje van RAM ook mogen proberen, op iedere uitval had Anneline wel een antwoord klaar. Hoog tempo of gokken op de eindspurt, Anneline is van alle markten thuis.
En minieme Femke tot slot bezit net als Anneline al heel wat wedstrijd-inzicht, daarbij steeds nog gesteund door de directe aanwezigheid (mee in de kopgroep) van clubvriendinnen Lore Willems (hier knap 4de), Lotte Van Vlasselaer (8ste) en Hannelore Hecq (12de, viel iets terug in het 2de wedstrijdgedeelte). Mede door de directe instructies van trainer Paul (‘oké, nu versnellen’…) wist Femke zichzelf te belonen met een schitterende zege.
Ook de andere top-10 plaatsen van een Lente Cornelis (9de), Mila Verheyen (8ste), Maya Frederickx (9de), Bikka Peeters (mooi 6de), Noa Joos (10de), Kobe Coenen (10de) en Seppe Huenaerts (fraai 6de!) werden mede gerealiseerd door het enthousiasme van de aanwezige BETA-kern en DAK-kern jeugdtrainers, werkelijk hartverwarmend om te aanschouwen. Hoe mooi zou het zijn als deze jonge talentjes over pakweg 15 jaar als beloftevolle senior terug tussen en dubbele rij supporters mogen acteren, te midden van een 100-tal concurrenten, en waarbij aan het hotdog kraam niet de kleur van de huid, maar wel de pracht van de loopstijl als eerste parameter wordt gehanteerd …  

Dromen mag toch hé, zeker in deze periode van het jaar … niet?

rudy