Verslag PK Jeugd in Tienen
29/6/19 - Provinciaal kampioenschap jeugd in Tienen
Hoogdag voor onze fusieclub!
Je hebt als ROBA-volger van die dagen dat u extra toertjes maakt omheen de piste om aan de andere toeschouwers duidelijk te maken … ‘ik hoor tot die auberginebende, en ik ben daar apetrots op’. Op zulke momenten zou je het haast uitschreeuwen … ‘dit is onze club’!
Voorbije zaterdag was het weer zo’n dag, met onze goede vrienden van RCT als uitstekende decorhouders. Voor de jeugdtrainers van de 17 Vlaams-Brabantse clubs was het na de "Beker van Vlaanderen"-competitie het 2de ankerpunt om hun eigen werk te evalueren, niet zozeer ‘kwalitatief’ maar vooral ‘kwantitatief’. Op die leeftijd zijn ‘plezier hebben’, ‘teamgeest’ en vooral het ‘sportief ontdekken van het eigen kunnen’ immers de juiste parameters om hun werk te toetsen. Zeker bij de benjamins en pupillen moet alle druk, van wie dan ook, worden weggegomd, en vervangen door een ‘stimulerend groepsgebeuren, met sportief amuseren’ als de juiste rode draad. Inzet, los van welk niveau, daar gaat het om, en zeker bij de miniemen mag dit al geëist worden. ‘Werken loont’ is de mooiste levensles die een sportclub haar jeugdige leden kan bijbrengen. En als we hier de uitslag even doorbladeren denk ik dat het wel ‘goed zit’ binnen onze rangen. Qua aantal deelnemers waren we alweer de nummero uno, en wat het ‘zuivere resultaat’ (= lees … ‘medaillestand’) betreft is het contrast nog enkele niveaus hoger.
De Brusselse ring zat blijkbaar potdicht, want vanuit de 2 hoofdstedelijke teams ATLEMO en BAV maakten … niemand z’n opwachting aan het ereschavotje. Trouwens Machelen AC (1x), SPVilvoorde (1x), ACPajottenland (2 stuks), Opwijk (3x, felle supporters ..), Bertem (4x), PEGA Londerzeel (4x) en AC Kortenberg (5x) deden nauwelijks beter. 6 medailles waren er weggelegd voor OE Halle, Grimbergen en het andere Londerzeel (Olympia), net vooraf gegaan door Vilvoorde AC en Dilbeek , die respectievelijk met 7 en 9 stuks mochten huiswaarts keren. De grote 3 waren ongetwijfeld DCLeuven met 19 jongeren op het podium, de thuisploeg RCTienen (23 stuks) en tot slot wijzelf, die ongegeneerd maar liefst … 49x aan dat ereschavotje stonden te trappelen! ‘Op eenzame hoogte’ noemt zo iets … En het had mogelijk nog ruimer geweest, mocht de ‘beperking’ van maximum 2 nummers/atleet er niet zijn geweest, een regel die trouwens volstrekt te verdedigen valt.
33 van die 49 podiumplaatsen werden door onze dames opgeëist, tegenover 16 voor de jongens, en vooral mooi is dat maar liefst 30 stuks werden opgehaald aan één of andere kampnummerstand. Mooier kunnen we de veelzijdige aanpak van onze jeugdtrainers niet onderstrepen, en dat in werkelijk AL onze kernen.
MINIEMEN
Bij momenten … een ware ROBA-demonstratie!
Hier een atlete of atleet naar voor schuiven als … ‘de figuur van de dag’ is onbegonnen werk, want vrijwel iedereen steeg, net als de thermometer, ver boven zijn/haar normale doen uit. Mogelijk lag er wel een verband tussen beiden, want het snikhete weer (32°C op de piste) hoeft natuurlijk geen nadeel te zijn op de kampnummers en de spurt. Nergens was onze ‘blitzkrieg’ zo duidelijk als bij de 80m miniemen meisjes, waar in de finale run de plaatsen 1, 2, 3 en 4 hebberig werden opgeëist door onze jonge dames. Lotte Van Vlasselaer (10”83 in de reeks, 10”87 in finale) liet er niet de minste twijfel over bestaan wie hier over de snelste benen beschikte, en mocht als ‘eredames’ Hannelore Hecq (2de, 11”40, 11”21 in reeks, PR!) en Olivia Wittevrouw (11”53) mee op het podium hijsen. Flore Jonckers was er onze mooie 4de dame, met een tijd van 11”75. Ook Lainy Vandenberghe (13”71) en Joke Jacobs (13”75) gaven het beste van zichzelf op die 80m spurt, maar de finaleronde halen was hier nog een brug te ver. Lotte werd ook nog mooi 2de bij het verspringen (4m74), en daarmee was ze één van de vele Roba’s die tweemaal hun naam hoorden afroepen voor het ceremonieel podiumgebeuren.
Op dit nummer kwam Julia Van Hoof (4m34) exact … 2 cm te kort voor de bronzen plak, iets wat ze gelukkig rechttrok bij het hoogspringen (2de, 1m35). Mila Tielens (3m98) vinden we terug op plaats 5 aan die verspringbak. Ook in de finale 150m droegen 2 meisjes onze clubkleuren, zijnde de net genoemde Hannelore Hecq die een 2de zilveren plak opeiste (20”62, wederom PR!) en Hanne Meuris (21”18) voor wie het een ‘net niet’ (4de) verhaal werd. Drie dames verschenen in de reeksen 60mH, zijnde onze steeds bijzonder sympathieke Ranza Van Brusselen (12”17), Kaat Crabbé en Femke Verhoeven, en deze laatste twee mochten later op de dag hun mooi technisch kunnen nog eens netjes over doen in de finale, waar Femke (10”52) schitterend zilver pakte, en Kaat 7de (11”80) werd. Ranza op haar beurt was ondertussen naar de hoogspringstand afgezakt, om daar de bronzen medaille op te eisen (1m30), net achter vriendin Julia dus. Ze werden luid aangemoedigd door Lore Willems, die toen al haar schaapjes mooi op het droge had. Bij het kogelstoten overtrof ze zichzelf, met een indrukwekkend nieuw clubrecord van 12m72 (stond op naam van Kato Gevaert, 2014 … 12m55), wat aanleiding gaf tot een mooi vreugdedansje richting de trotse ouders. Amber Vandeplas, ook actief op het verspringen, en Liene Dendas waren directe getuigen van dit huzarenstukje. Anderhalf uur later beleefde Lore een 2de vreugdemoment, ditmaal aan de speerstand, waar ze voor het eerst de 30m-kaap passeerde (30m69!), ditmaal goed voor zilver. Femke Verhoeven, die knap 3de werd (28m43) deelde mee in de vreugde, net als Katho Bakelants trouwens, die 21m67 achter haar naam kreeg. Misschien goed om weten is het feit dat vorige jaar slecht 2 meisjes in gans België die 30m-lijn wisten te bedwingen…
De enige ROBA-minieme die 2x goud mocht gaan afhalen, en dus 2x een provinciaal schildje kreeg overhandigd, was onze Lisa Van Damme, die een uitstekend PR (45"36) op de 300m realiseerde, wat duidelijk een maatje te hoog gegrepen was voor de rest van het deelnemersveld, waaronder onze Katho Bakelants (49”30) en Silke Storms (51”08). Ook de discusring ontnam Lisa met haar knappe 30m55-worp meteen alle illusies bij de concurrentie, die zich al snel bij haar meesterschep dienden neer te leggen.
Een 1000m lopen bij meer dan 30° Celsius is natuurlijk geen sinecure, ja, is misschien zelf over het randje …
Toch lieten heel wat ROBA’s zich niet afschrikken, meer zelfs, een aantal onder hen liepen nog een schitterende tijd (zie ook verder in dit verslag). ‘Petje af’ dus voor zo’n karakteratleten, en één van hen was YA-meisje Julie Busselen, die 3’53”44 achter haar naam kreeg.
Ook Lars Peeters, en daarmee zijn we bij de jongens beland, verdient om diezelfde reden al ons respect. Hij kwam na een werkelijk erg uitgekiemde wedstrijd (mooi mee schuiven, geen meter verloren energie, ..) uit op de 2de stek, op slechts 1,5” van de titel. Met een tijd van 3’07”69 (PR bij meer dan 30°C!!) hield hij o/m. de clubmakkers Isas Van Assche (knappe 3’15”21 voor deze YA-loper) en Seppe Huenaerts (3’24”16) achter zich. Respect mannen!!
Niet alleen op de lange afstand wisten onze jongens zich te laten opmerken, maar ook op de tussenafstand en de hordennummers was het victorie kraaien voor ons. Op de 300m bijvoorbeeld zette onze DAK-atleet Willem Tiri (46”06) even de puntjes op de i door iedereen af te drogen met vooral een beresterke laatste rechte lijn. Hij leek hiermee wel de symbolische middenvinger te willen opsteken richting het stadbestuur van Diest, dat verbouwingsplannen heeft aan het Warandestadion, die voor…’ enige onrust’ zorgen bij onze vrienden van de Diestse kern. Uitgerekend nu daar zo’n schitterend jeugdwerk wordt afgeleverd (hier weer sterk vertegenwoordigd!!) spreekt men van een nieuwe voetbaltribune … tot pal naast het voetbalterrein, dus … zonder piste. Wordt vervolgd zou ik zeggen …
Ons onafscheidelijk duo Stan Vertommen en Robbe Van Rompuy hadden hier immers andere katjes te geselen, meer bepaald op de 80mH en aan de zonovergoten hoogspringstand. Op het randje van een valse start stoof Stan uit z’n startblokken, en pas op de voorlaatste horden had topfavoriet Toon Van Esbroeck (2 koppen grotere PEGA-atleet) hem terug te pakken. Stan 2de plaats werd bekroond met een uitstekende 13”63. Robbe daarentegen ‘kroop’ uit de blokken, en kon die quasi mislukte startpositie niet meer corrigeren. De bronzen medaille zorgde enigszins voor inperking van de teleurstelling. Aan de hoogspringstand lag dezelfde metaalkleur te wachten voor dezelfde jongens, Stan zilver en brons voor Robbe, beiden met een 1m40.
Voor goud moesten onze supporters de andere zijde van de piste gaan opzoeken, meerbepaald aan de speerstand. Daar liet Kobe Coenen een bijzonder mooie 36m06 (PR) optekenen, en de man die het dichts in de buurt bleef was clubgenoot Viktor Verlinden, die een 34m63 (PR) achter zijn naam kreeg. Voor zij wie deze cijfergegevens relatief weinig zeggen … vorig jaar waren maar 4 atleten in gans België die verder wierpen dan die 36m06 van Kobe! Ook aan de discusstand wist Viktor zich in de prijzen te gooien, daar zijn 31m72 goed was voor de zilveren stek. Jonas Eelen mocht hem aan het podium begeleiden, want zijn 25m47 was goed voor plaats drie, brons dus. Jonas was ook op de 150m actief, en miste ook daar maar net die 3de stek (20”87) in de finale. Alexander Rijnders geraakte zover niet, want zijn 23”26 was onvoldoende voor een kwalificatie naar later op de namiddag. Ook Maxim Robbeets (13”19) greep naast een finaleplaats, maar dan op de 80m vlak.
PUPILLEN
Doen nauwelijks onder voor de miniemen!
Exact om 17u kenden we de meest spannende wedstrijd van gans de dag, in zoverre zelfs dat de jonge microman absoluut geen uitspraak durfde te doen over wie het schildje in ontvangst mocht nemen op de 60m voor jongens. Het waren natuurlijk 2 aubergine knapen die daar borg voor stonden, eentje uit Betekom, de andere uit de Oranjestad. Beta-knaap Amin Dhaouadi (9”24) bleek finaal slechts 1 honderdste sneller dan clubcollega Klaas De Keersmaecker (9”25). Schitterend jongens, met dat goud en zilver! Onze derde man in de finale, Senne Caers, werd uiteindelijk 6de in een tijd van 9”80, nadat hij eerder 4de werd bij het verspringen (3m54). Klaas van zijn kant ging nog een tweede medaille ophalen, meerbepaald bij het hoogspringen (1m15).
Robbe Vandamme liet in zijn reeks 60m een 10”72 optekenen, maar werd daarmee niet opgevist voor de net genoemde finale.
Een uurtje later werd de 1000m van start geschoten, en de Tiense organisatoren rukten meteen met een tuinslang aan om zodoende iedere ronde voor ‘verfrissing’ te zorgen, alsook een tafel met drank, voor net na de finish. Geen overbodige luxe, als we onze jongens Kasper Rijnders (7de, 3’46”46) en Connor De Troyer mogen geloven. Connor, ook een jongen van onze Oost-Vlaamse YA-kern, beschikt over een bijzonder mooie loopstijl (efficiënt, vloeiend, …) en die bracht hem hier op 3’20”42, op minder dan 1 seconde van de bronzen plak. Hij kwam dus net een fractie te kort om het Londerzeels feestje (… top-3) te verstoren, maar dat we aan hem nog veel plezier gaan beleven staat als een paal boven water.
Van de winnares bij de meisjes op diezelfde lastige 1000m, Anneline Smets, weten we al een tijdje dat ze binnen haar leeftijdscategorie absolute top is. Voor een sterke chrono moeten er minimaal 4 omstandigheden van de partij zijn, zijnde een uitstekende conditie, een extra prikkel door de belangrijkheid van de koers, sterke concurrentie, en vooral ook ideale omstandigheden. Factor twee was hier de evidentie zelf, want het gaat hier om een titelstrijd, en qua strijd kon ze volop rekenen op clubvriendin Lotte Huenaerts. Alleen dacht iedereen dat het niets ging worden omwille van dat te warme weer, doch quasi al onze atleten dachten er volledig anders over, tegen alle fysiologische basiswedmatigheden in. In zo’n omstandigheden uw eigen PR verbeteren tot 3’18”57 is geen evidentie, maar toch deed Anneline het. Vorig jaar waren er maar 5 meisjes in België die beter deden. We raden Tatjana Verbeeck aan om nog snel even een foto te nemen van de huidige clubrecordtabel, want haar 3’16”69 komt nu toch wel echt in het vizier. Anneline, die ook nog het verspringen won (3m99, kwam niet echt goed uit op de balk..), had hier een fameuze bondgenoot aan de reeds genoemde Lotte Huenaerts die gedurende 800m voor het opstuwend/opjagend werk zorgde, en dat werkelijk in een oogverblindende mooi stijl. Pas in de voorlaatste bocht moest ze stilaan een groeiende kloof toestaan, om finaal uit te komen op 3’26”70. Ook voor Maya Wittevrouw en Louise Tiri nemen we onze pet af, want zij trotseerden eveneens die 2,5 ronde afzien in die hitte. Hun bewondering voor Lotte nam nog toe, toen deze even later ook nog van start moest gaan in de finale 60m (4de in 9”18!). De zoveelste mooie illustratie van Lotte’s veelzijdigheid. Ook Emma Györe zat in die 60m finale, en kwam eruit op fraaie 9"55. Daar was Sari Jonckers, 10”48 in de reeksen, spijtig genoeg niet in geslaagd.
Op een bepaald moment wisten we eigenlijk niet meer … ‘waar eerst naar kijken’. Bikha Peeters was een klasse te sterk op het hoogspringen (PR 1m33), en verscheen een tweede maal op het podium van de 60mH (zilver, met 11”14, PR). Ook Phileine Hoeyberghs (mooie 4de) en Rosanne Tuerlinckx (fraai 5de) zaten netjes in de hordenfinale. Aan de hockeystand schitterden ons Hera-meisje Imke Storms (2de met 28m50) en DAK’ster Phileine Hoeyberghs (knap brons, 27m39). Nore Van Loo van haar kant liet in de kogelring een 6m99 optekenen, en werd daarom iets later naar het podium geroepen voor de bronzen plak. Maar haar echt ‘moment of Glory’ beleefde Nore aan de discusstand, waar haar 18m16 goed was voor de zege, met vriendin Sarah Prenen (15m98) op positie 2, netjes voor zilver dus. Op de 5de stek vinden we Yara Fayed met een worp van 14m35. Onze volgers, en vooral de trotse ouders wisten echt niet waar ze het hadden …
BENJAMINS
Onze meisjes aan de macht!
Net zoals in het lied van Yasmine 10 jaar geleden, eisten onze ROBA-meisjes de macht op, en dat quasi op al de proeven waaraan ze deelnamen. Mila Verheyen (24m89) was een klasse te sterk voor het voltallige deelnemersveld op het hockeybal werpen, en aan de hoogspringstand was het goud en zilver weggelegd voor ons duo Maya Frederickx (1m10) en Zoë Swinnen (1m00). Maya stond ook aan het podium te trappelen na haar kogeloptreden (2de, zilver, met 7m54), voor o.m. Anouk Hubregsen en Jolijn Dendas. Net als bij al de andere ROBA-atleten leek de hitte volstrekt geen vat te hebben op onze Joke Tytgat die hier de 600m-wedstrijd snel onder controle nam, en resoluut naar het goud liep, met een topchrono van 2’04”45. Ook Anouk Hubregsen, die finaal 3de zou worden met een eveneens sterke chrono van 2’10”97, scoorde hoge ogen, ondermeer door een tijdlang Joke op te jagen. Met wat meer ervaring en wedstrijdritme in de benen zal ze haar koers beter kunnen indelen en minder uitpakken met die belastende ritmeveranderingen, die vaak contraproductief zijn. Joke was nog maar net aangekomen, en mocht meteen naar de verspringstand lopen, waar haar 3m39 goed was voor de zilveren plak. Daarmee zat ze welgeteld … 1 cm verder dan clubvriendin Nina Janssens die 3m38 kreeg opgemeten, goed voor de bronzen medaille. Op het podium was het een mooi weerzien, want ook de nummer één droeg onze clubkleuren, en dan weet u meteen dat Fien Peeters weer had toegeslagen, ditmaal met 3m72. Ook op de 60m vlak was er geen kruit gewassen tegen de 9”46 van Fien (9”29 in de reeks), die daarmee een tweede provinciaal schildje in de handen gestopt kreeg. Ook Nina Janssens (10”06, 4de) en Zoë Swinnen (7de, 10”17) mochten genieten van de spanning in zo’n finalerun.
Onze kleinste delegatie tot slot was die van de benjamin jongens. Met Tobias Vansweevelt (5de in de finale!), Jonas Behaeghel, Jules Bellen, en Nand Pieck ontbrak het niet aan ROBA enthousiasme op de 60m vlak. Tobias kwam in de kogelring slechts 1 luttele cm te kort voor de bronzen medaille (mooie 7m35), terwijl Jaan Tuerlinckx zijn Dak-trainer beloonde met een gedeelde zilveren medaille op het hoogspringnummer. Blijkbaar smaakte dit naar nog ‘meer’, nog beter, want op het einde van de dag pakte Jaan staalhard uit op het hockeywerpen. Niemand kwam dichter bij die fameuze 30m-grens, dan hij (knap 29m63!), voor o.m. Tibe Willems (20m72). Meteen onze zeventiende en laatste gouden plak van de dag.
Samuel van Assche beloonde zichzelf, na de verre verplaatsing vanuit Oost-Vlaanderen, met de bronzen medaille op de 600m, die hij afwerkte in een uitstekende 2’03”61 chrono. Ook Hera-knaap Jonas Behaeghel liet een uitstekende indruk na, wat resulteerde in een 2’08”10.
Voor zij die ondertussen het overzicht kwijt zijn … ziehier de volledige ROBA-uitslag
rudy
