Verslag KVV Veldlopen Rotselaar

10/2/2019 - CROSSCUP ROTSELAAR

Sportief en organisatorisch een ROBA-voltreffer!

Met een voldaan gevoel en brede glimlach op de mond meldde Jos Van Roy trotsvol, op het einde van de dag, dat welgeteld … 1397 atleten de eindkomstlijn wisten te passeren, quasi 200 meer dus dan vorig jaar. Geen mens hield dit voor mogelijk toen Frank De Boosere twee dagen eerder, op vrijdagavond, een vooruitblik gaf op de vervroegde maartse buien die ons pad gingen kruisen. Trouwens zaterdagnamiddag kregen de joggers in het voorprogramma met momenten al de volle laag aan regen over zich, en het zag er dan ook naar uit dat ons op zondag hetzelfde lot was beschoren.

Achteraf beschouwd is het nog heel aardig meegevallen, al zullen onze heren van de M50 en ouder daar misschien wel een ander idee over hebben. Op het einde van hun wedstrijd gingen de hemelsluizen immers abrupt open, en vluchtte het nog verrassend talrijk aanwezige supporterskorps voor het eerst onder de afdakzone. Vanop een zekere afstand zagen ze dus Patrick Van Daele met de handrem op de Vlaamse titel binnen halen bij de M55, weliswaar op enige afstand van zijn klassieke rivalen Patrick Van Den Bossche en Stefan Rens. Een wat tegenstribbelende hamstring dwong onze topper om niet in de clinch te gaan met die heren, en veiligheidshalve eerder ‘op reserve’ die Vlaamse titel binnen te rijgen. Ook Peter Van De Kerkhove (33ste), Dirk Biscop (37ste) en Carl Raets (42ste) keken verwijtend naar de hemel met zo’n blik van kon dit nu niet even wachten… Hubert Grandjean, die als 43ste over de meet liep, haalde de zilveren plak binnen bij de M60’ers, een gegeven dat inspirerend leek te werken op Paul Arnoets (66ste) en Luk Leyzen (68ste), die respectievelijk 3de en 2de werden bij de M65 en M70. Samen met hen trotseerden ook Bart Demolder (47ste), Paul Vermeylen (55ste), Ivo Van Den Broeck (62ste) en Redgy Tytgat (70ste, primus in de crosscupstand) de plensbui.

1397 atleten dus, waaronder maar liefst … 189 van de onzen. Ook de rood-witte vrienden van DCLA deden met 84 lopers een aardige duit in het zakje, gevolgd door AC Herentals (49 stuks),  AV Toekomst (29), FLAC (28), Lyra (26), Vabco Mol (25), Looise (24), en telkens 21 atleten uit AC Gent, Duffel, RC Gent en Bonheiden. Met 24 stuks was Kortenberg (goed bezig!) naast DCLA de enige Vlaams-Brabantse club die kwantitatief opviel in deze AA Drink Crosscup. Betere teams zoals een VAC (…13) en OE Halle (… 13) moesten het vooral van individuele uitschieters hebben, en ook onze buren (12 uit AVZK, 16 uit Hulshout, 3 uit Mechelen, …) hadden zich blijkbaar laten afschrikken door de weers-voorspelling, of vonden zo’n Vlaamse veldlooptitel net iets te weinig inspirerend.

Eén zaak staat echter buiten kijf, namelijk met de invoering van die extra titelstrijd (met oprechte dank aan o.a. Marc Verbeeck!) kreeg deze cross een beschermend statuut opgeplakt, en werd meteen elke concurrentie weggegomd. Ook dat levert natuurlijk een positieve bijdrage aan dat hoge aantal deelnemers.
Onbegonnen werk natuurlijk om al onze 189 ROBA’s even netjes in de verf te zetten binnen deze verslagruimte, al is hier ‘komen strijden voor eigen volk’ natuurlijk een bijzonder te appreciëren gegeven dat respect afdwingt.
Zo mochten we bijvoorbeeld plots 17 ROBA-cadetten begroeten (7 dames, 10 heren), een getal dat we op een gemiddelde zondag nooit halen. Bij de 74 meisjes kwam Ulrike Vandoolaeghe als 27ste over de meet, en was daarmee de 9de 1stejaars in dat ruime, tegenwoordig niet alledaagse peloton. Ook Silke Uyttendaele (48ste), Jarell De Waele (54ste) en Janne Van Ouytsel (59ste) genoten van de massale aanmoedigingen, net als Dina Calders (63ste), Ine Janssens (72ste) en Stien Keybergh (73ste).
Bij de jongens werden maar liefst 87 enthousiastelingen het veld ingestuurd, en daar bleef de ROBA-pikorde van de voorbije weken netjes gerespecteerd. Niettegenstaande een allesbehalve perfecte start wist Liam Dreesen nog op te klimmen tot plaats 6, met voor zich alleen maar absolute nationale toppers. Vince Van Winckel (11de) wist de schade lang te beperken, maar moest finaal toch buigen voor zijn trainingsmakker. Niel van Espen (40ste) eindigde midden in het pak, en hield daarbij Beau Van Malderen (52ste), Simon Devroye (58ste) en Wout Van Breedam (65ste) achter zich. Het kwartet Ruben Verspeurt (72ste), Daan Van Breedam (73ste), Kiran De Keyser (77ste) en Noah Evrard (80ste) vervolledigde onze inbreng.

Ook bij de scholieren kwamen onze supporters aan hun trekken, met Liana Heroes (38ste), Ilse Van Malder (46ste), Lise Cornelis (51ste) en Evy Jacobs (53ste) bij de meisjes, en ondermeer Wies Raets (68ste), Lode Wuyts (59ste), Elias De Wilde (46ste) en Kasper Bottu (45ste) die bij de jongens het beste van zichzelf gaven. Na afloop van die jongenswedstrijd moesten de ROBA-volgers putten uit een breed gamma aan emoties, enerzijds empathie voor zuivere teleurstelling, maar 10m verder te midden van de massa toegelopen ouders, meegenieten van de spanning en de uiteindelijke vreugde. Droefenis was er in het kamp van onze topper Yven-kevin Shumbusho, die na een mislukte startkeuze (zo’n atleet mag nooit op de derde rij gaan staan in die al heel smalle startzone!!!) te snel die scheve situatie wou rechtzetten, wat hij in het tweede wedstrijdgedeelte cash betaalde. Buiten de top-10 vallen (pas 11de) … dat is hem nog nooit overkomen… Aan de meet wist hij nog net zijn één jaar jongere, en hier weer bijzonder knap lopende clubgenoot Mathias Eeckhout (12de) achter zich te houden. Het was een tijdje onduidelijk hoeveel 1ste jaars hem waren voorafgegaan (een niet te onderschatten klus daar aan de aankomst), en in eerste instantie meenden we dat drie concurrenten hem te snel af waren. Maar plots weerklonk zijn naam toch door de luidsprekers, en was het feest meteen compleet. Na goud op het provinciaal kampioenschap, nu brons op het Vlaamse niveau. Knap vent! Een top-10 positie op het nationaal kampioenschap ligt nu echt binnen zijn bereik, en dat is nog altijd een parameter die iets zegt over het ‘fysieke kunnen’. En als daarenboven Yven-kevin zijn huzarenstukje van vorige jaar herhaalt (3de!) is zijn uitschuiver hier ook meteen weggegomd.  

Sien Wittevrongel (19de) en Ward Delmé (15de) waren onze vaandeldragers bij de juniorswedstrijden, en ook zij konden net als Jenna De Win (24ste), Elina Heroes (25ste) rekenen op de luide aanmoedigingen van de talloze ROBA-supporters. Stef Corthouts (27ste), Han Raets (34ste) en Sander Das (49ste) wisten dit bijzonder te appreciëren, en dat was bij Joeri Perdieus (54ste), Melvin Wante (56ste) en David Vanvinckenroye (57ste) niet anders.

Lopen voor eigen volk’ blijft zo’n ontastbaar gegeven, dat iedereen wel kent, wel ervaart, en blijkbaar ook wel wat ‘doet’ met de gemiddelde atleet. Na afloop van haar wedstrijd kreeg onze first Lady Nina Lauwaert van de ROB-reporter trouwens die vraag voor de voeten geschoven, zijnde … ‘wat doet dat, zo voor eigen volk te mogen lopen?’. Met die mooie Oost-Vlaamse tongval verraadde ze natuurlijk dat ‘voor eigen volk’ een relatief … rekbaar begrip is, maar tegelijkertijd gaf ze via heel haar aangezichtsmimiek aan dat ze werkelijk had ‘genoten’ van die massale aanmoedigingen van onze ROBA-volgers. Dat trotse ‘zij is één van ons-gevoel’ schoof netjes mee met de mobiele cameramotor, werkelijk schitterend om zo’n kippenvelmoment te mogen ervaren. Aan het toeroepen van onze supporters wist u meteen waar Nina zich ergens bevond op het parcours. Alleen de Engelse atlete Kate Holt bleek finaal over betere papieren te beschikken dan onze marathontopper. Recent was deze Britse atlete nog 5de op de internationale topcross van Elgoibar in Spanje, wat meteen aangeeft dat het geen alledaagse pannenkoek is. Aan de finish was het wel duidelijk hoe belastend de koers was geweest, want ook Nina moest de eerste minuut na afloop steun gaan zoeken over de balustrade. Mentaal en fysiek is ze zich aan het voorbereiden op de volgende 42km run, maar ondertussen pikt ze wel een aantal prijzen mee, zoals hier de koppositie in de crosscup-tussenstand, en ook in Brussel ligt er nog een aanlokkelijk ‘tussendoortje’ op haar te wachten. Ook daar zullen onze supporters op post zijn om haar naar voor te krijsen, en ongetwijfeld zal ook haar hevigste supporter daar mee op het hoogste schavotje willen kruipen, met z’n alleszeggende T-shirtje aan. Onze tweede senior dame in koers, Josephine Rondelée, legde beslag op positie 39, en ook zij was getekend door het loodzware koersgebeuren.

Het rotslechte weer had gelukkig maar een beperkte impact op de omloop (wel een slijkstrook achter de VIP tent en een loodzware finish), maar die opeenvolging van rechte stukken vermengt met pittig bochtenwerk zorgt er voor dat er haast geen recuperatiezone voor handen is, en dat zagen we aan de finishlijn. Hier en daar wenende kinderen bij de jeugdreeksen, en zwalpende volwassen atleten die net achter de meet gingen zitten of zelfs liggen in het doornatte mulle zand … ja dat zijn wel parameters die kunnen tellen. Zelfs bij de korte cross waren er mannen die bij aankomst smeekten om ondersteuning. Arno Cornelis (54ste), Jef Verlinden (68ste) en Jeff De Vries (70ste) waren hiervan directe getuigen. De uit het verre Dampicourt overgewaaide Valeri Hustin legde er vooraan immers zodanig de pees op dat het een heuse afvallingsrace werd, die finaal ook onze broers De Kerpel de das omdeed. Vooral Kevin acteerde de voorbije weken op voor hem hoog niveau, en keek met de nodige ambitie uit naar de strijd langsheen de Rotselaarse Plas, met zijn broer Wesley als een haast natuurlijke gangmaker. Alleen verdween die optimistische uitgangspositie als sneeuw voor de zon, toen hij ’s morgens wakker werd met een zeer pijnlijke keel, waardoor de twijfel meteen vrij spel had. Tijdens de eerste ronde was er nog geen vuiltje aan de lucht, en moeide ons broederpaar zich nog netjes met het gebeuren, maar na driekwart koers moesten ze het stilaan maar zeker laten lopen, en bleek de 5de (Wesley) en 6de (Kevin) positie het hoogst haalbare. Ook zij kregen de ROB-reporter op bezoek, en de woorden van Kevin (‘ik voel dat ik ziek aan het worden ben…’) bleken profetisch te zijn, want één dag later lag hij al plat.

Bij Timothy Convents van zijn kant kon er wel een glimlach af, want zijn motorische kwaaltjes van de laatste weken (achillespees …) bleken hem hier geen parten te spelen, waardoor hij de zware 9km-opdracht wist af te ronden op de 37ste stek. Gewoon pijnvrij finishen was al een mentale opsteker op zich. Brecht Cuypers, Michiel Nijs en Stijn Van Buyten legden beslag op positie 43, 44 en 53, en als we trainer Dirk mogen geloven zaten ze daarmee perfect op de juiste en de te verwachten positie.

Met de start van de veteranen dames schoven we weer een beetje dichter tegen de draad, want er zaten immers podiumkandidaten tussen bij de ROBA’s, en die stelden ons niet teleur. Rita De Vries (38ste) haalde netjes de Vlaamse titel binnen bij de W60, terwijl onze fraai lopende Veerle D’haese (knap 6de in totaal) zonder pardon de zilveren plak ging opeisen bij de W40. Vera Meuris (22ste) en Jeaninne Van Der Hoeven (31ste) zaten nog in de eerste helft van het pak (68 deeln), wat blijkbaar iets te hoog gegrepen was voor de 6 resterende aubergine dames, zijnde Diziana Vangoidsenhoven (40ste), Wendy Vermaelen (41ste), Katie Declerck (43ste), Greet Alen (51ste), Veerle Smets (55ste) en Ine Middel (61ste).

Net voordat de hemelsluizen echt open gingen stonden de ‘jonge masters’ aan de start voor hun 6km-opdracht. Vooral Kristof Speltinckx (22ste) en Jeroen Rynders (25ste) maakten er een mooi optreden van, want in hun eigen M40-uitslag klommen ze op tot positie 7 en 8. ‘VeelloperChris Wouters (30ste) werd 6de bij de M45, en wist clubmakkers als een Gerd Joos (45ste) en Nico De Roeck (48ste) netjes achter zich te houden. Wim De Pauw (55ste) bond de strijd aan met vriend Johan Vermaelen (57ste), terwijl Pascal Van Ouytsel en Bart Dewil als 61ste en 73ste binnenliepen.
 

Voorprogramma Benjamins – Pupillen – Miniemen  

Onze vaste waarden zijn op appel!   

Voorafgaand aan dat kampioenschap van Vlaanderen mochten natuurlijk de allerjongsten het mooi uitgezette parcours (team Paul … dikke proficiat!) gaan uittesten, en meteen de aanwezige supporters trakteren op een aaneenschakeling van spannende wedstrijden. Het gemiddelde niveau lag hier toch een streepje hoger dan op een doordeweekse veldloop, waardoor een top-10 positie er nog meer respect afdwingt. Onze meisjes en jongens uit de DAK-, HERA-, BETA- en Berlare-kern waren massaal naar de Plas afgezakt, in zoverre dat sommige wedstrijden haast een ‘ROBA-onderonsje’ leek.

Van de 48 2dejaars benjamin meisjes bijvoorbeeld stonden er maar liefst 21 met onze mooie aubergine kleur te pronken. Onnodig te melden dat het alweer alle hens aan dek was voor de jeugdtrainers uit de diverse kernen, die werkelijk trots mogen zijn op het schitterende werk dat ze week na week afleveren. Bij de allerjongsten was Anna Brück onze numero uno met een mooie 6de plaats, voor Yinthe Van Rillaer (11de), Olivia Summa (29ste) en Julie Cruyplants, die vocht voor wat ze waard was, en als 31ste binnenliep.

In die fameuze tweede reeks zaten we zelfs met 4 meisjes bij de eerste tien, zijnde Maya Frederickx (knap 10de), Ana Sueters (mooi 8ste) en natuurlijk het beresterke duo Fien Peeters en Joke Tytgat. Dit parcours was natuurlijk een kolfje naar de hand van krachtloopster Joke, die werkelijk tot het uiterste moest gaan om de zege (haar 8ste als we het goed hebben bijgehouden) af te snoepen van een meisje uit Lommel. Onze iets meer frêle gebouwde Fien had waarschijnlijk een mindere bondgenoot aan dit parcours, maar kwam toch nog sterk voor de dag met een 4de eindpositie. Onze andere meisjes nestelden zich tussen plaats 15, waar Nette Maes beslag op legde, en positie 46, de plaats die achter Marie Cruyplants haar naam verscheen. Ga aub zeker hun uitslag opzoeken, in de totale einduitslag die u via deze link kan terugvinden, want ze hebben stuk voor stuk fameus karakter getoond. Bij de jongste benjamins jongens bleek Tibe Willems (15de) over de beste longinhoud te beschikken, net voor Kobe Seldeslachts (16de) en Staf Salaets (18de). In reeks twee hebben we wel een knaap bij de top-10, en voor die opsteker zorgde Jonas Behaegel (knap 8ste). Zijn 16 clubvrienden zaten mee in het 54 koppen tellende peloton, en ook zij wisten onze supporters te behagen (= zie algemene uitslag).

Bij de pupillen was het uitkijken naar de weerbaarheid van Kato Vanstechelman en Anneline Smets, en beide meisjes lieten zich meteen opmerken. Na de eerste passage passeerde Kato bij de 1stejaars nog in podiumpositie, maar finaal moest ze de nummer drie toch laten gaan, waardoor ze dus net naast het ereschavotje uitkwam. Ook 2dejaars pupil Anneline postte zich meteen mee vooraan, en schuwde het kopwerk niet, niettegenstaande ze herstelende was van buikgriep een week geleden, wat niet bepaald voor een meerwaarde zorgde. Mogelijk is dit laatste wel mede de oorzaak waarom ze diep in de finale, ja zeg maar in de rechte lijn, toch het hoofd moest buigen voor Mirte Dewil uit Bonheiden. Vooral de sportiviteit na de aankomst tussen deze nummer één en twee geeft meteen aan dat de juiste normen en waarden worden gehanteerd ten huize van onze webmaster. Ook de 9de en 10de eindplaats van Charlotte Van Mierlo en Bikha Peeters dienen vermeld, net als de 11de stek van Noor Latinis (1stejaars) en Laure De Praetere (2dejaars). Voor het fraais van al onze andere meisjes en jongens … zeker algemene uitslag opzoeken aub!  In die uitslag zal u merken dat Luka Schoolmeesters (mooi 8ste 1stejaars), Connor De Troyer (8ste 2dejaars) en Sid Jacobs (9de 2dejaars) daar het meest in het oog sprongen bij de pupillen jongens. Hiermee zaten ze quasi op hetzelfde fraaie niveau als hun beste clubvrienden bij de miniemen, zijnde Lars Peeters (9de 1stejaars), Seppe Bossaert (fraai 8ste 2dejaars) en Mika Laplume, die met zijn 11de eindplaats net buiten die zo begeerde top-10 positie viel. Bij de 2de jaars miniemen meisjes kwam ook Femke Verhoeven (4de op 35) net een tikkeltje te kort om hier voor eigen volk op het hoge ereschavot te mogen klauwteren.

Nu we het toch over dat erepodium hebben kunnen we dit verslag niet afronden zonder even stil te staan bij de verrichting van onze AMH-atlete Petra Kerkhofs. Ook voor onze ROBA-sporters met een handicap stonden er twee wedstrijden op het programma, eentje met een eerder officieus karakter, waarbij maar liefst 17 Roba’s puur op karakter en vooral enthousiasme sterk voor de dag kwamen (zie uitslag = zeker opzoeken!) terwijl reeks twee echt een officieel gebeuren was, met naast een Vlaamse zelfs een nationale titel. En het was onze eigen Petra Kerkhofs die zichzelf bij de vrouwen opvolgde als nationaal kampioene. Het podium was een mooi gebeuren waarbij Petra een foto van een overleden geliefd gezinslid mee op het hoogste schavotje liet prijken, terwijl de Brabançonne door de luidsprekers galmde. Meteen een eerste hoogtepunt van een dag, die verder bol zou staan van spanning, sportieve topmomenten, prettige weerzien van oud-clubleden, en finaal trotse organisatoren, die zagen dat het geleverde werk door werkelijk iedereen werd geapprecieerd, en naar waarde geschat. ‘Sportief scoren’ en vooral ook ‘organisatorisch scoren’ … daar mogen we als trotse ROBA’s weer even van genieten …

rudy