Verslag BVV Masters

04/06/23 - Betekom - BVV Masters M+V - Afdeling 1

Ons ROBA-team behaalt mooie 5° plaats in de hoogste afdeling!

           
Sommige organisaties, zoals het uittekenen van een ‘Beker van Vlaanderen’-wedstrijd, doe je niet zozeer in de hoop om de schatbewaarder gelukkig te maken, wat natuurlijk mooi meegenomen is, maar eerder uit publicitair oogpunt, kwestie van je als club te profileren, in ons geval letterlijk op de kaart te zetten voor de andere Vlaamse teams, in het bijzonder deze voor wie Begijnendijk-Betekom nog een onbekende stip op de landkaart is. Terwijl we zaterdag, met de provinciale meerkamp-kampioenschappen voor pupillen en miniemen, talloze bezoekers mochten begroeten met een bekend in het oor klinkende tongval, liep er de dag nadien volk rond, wiens taaltje we eerder associëren met een ‘dagje uit’ in de Westhoek. De eerste dame die haar speer kwam laten wegen maakte meteen de spontane opmerking ‘Oe skoon is da ier zeg, mo vent toch’, en toen wisten we direct dat collega’s van FLAC hun GPS perfect hadden ingesteld. Mevrouw kwam uit Veurne, en had er dus al een pittige rit op zitten. Ook de andere West-Vlamingen, die van AZW, atletiekclub Zuid West, waren bij de eersten die binnenliepen doorheen de open poort, want dit jaar werd er nergens inkom gevraagd, ook niet in Lebbeke, 2° landelijke A, Arendonk, 2° Landelijke B, of Oostende, waar de 15 teams van 3° Landelijke van de partij waren.  

FLAC (regio Ieper, Poperinge, Veurne, Heuvelland) en AZW (Zwevegem, Waregem) zorgden dus voor de West-Vlaamse inbreng, en ook vanuit de provincies Antwerpen en Vlaams-Brabant waren er telkens 2 teams present, zijnde ACHerentals & RAM Mechelen, en ROBA, ditmaal gelukkig samen met onze Leuvense vrienden van DCLA, die in 2022 de promotie hadden afgedwongen vanuit 2° Landelijke. ATLA Lanaken moest het nu in haar eentje zien te redden wat de Limburgse eer betreft, want vorig jaar tuimelden immers Looise en ADD uit de hoogste afdeling. Sommigen onder ons kunnen die wedstrijd nog meteen voor de geest halen, want ook wij zaten er voortdurend in de gevarenzone. Pas na de aflossingen kregen we het verlossende signaal dat we net 10° waren, 2 luttele punten meer dan de buren uit Tessenderlo. Die opgelopen spanning werd daar in de kantine van Lokeren meteen weggespoeld met een stevige blonde Tongerlo in de hand, en het was daar dat onze teamverantwoordelijken Diziana en Wim de ‘wilde gedachte’ lanceerden van … ‘volgend jaar willen we deze wedstrijdstress niet een tweede maal meemaken, we organiseren het verdomme zelf!’. Ondergetekende zat daar toevallig ook mee aan tafel, en zodoende konden we inderdaad 12 maanden later voor eigen volk tonen dat we als ROBA echt wel thuishoren daar in die hoogste afdeling van de VAL!
Daar er 12 clubs in de hoogste klasse zitten, kwamen de resterende 5 teams uit de beresterke provincie Oost-Vlaanderen, zijnde ACWaasland, AVLokeren, VS Vlierzele, Deinze, en de winnaars van vorig jaar, het sterke Rieme. Op vrijdag ontvingen we vanuit Deinze het bericht dat ze spijtig genoeg geen team konden samenstellen, en er niets anders opzat dan forfait te geven. Dus al voor aanvang van de competitie was de eerste degradatiekandidaat reeds gekend, en werd het dus ‘nagelbijten’ voor nog slechts één ander team. Al snel werd duidelijk dat FLAC die 11° stek niet zou ontlopen. Zowat gans de namiddag zaten ze in die benarde positie, en naarmate de meeting vorderde werd de kloof met het 10° team, Vlierzele, alsmaar groter. Finaal zouden onze FLAC-collega’s stranden op 116 punten, en dus de terugrit naar de verre Westhoek moeten aanvangen met die wrange degradatierealiteit op de schouders. Opluchting dan weer bij de mensen van Vlierzele, 135 punten, en ook de gele ACW-armada beseften met hun 138 punten dat ze niet al te veel ‘overschot’ hadden. De dames en heren van Mechelen kwamen als 8° uit op een eindsaldo van 142 punten, net vooraf gegaan door de ATLA-mensen, die een totaalscore van 147,5 punten uit de brand wisten te slepen.

Wijzelf kenden ditmaal, zoals we 1 jaar geleden in die kantine meteen ook voor ogen hadden, een erg ‘ontspannen’ namiddag. De organisatie stond op punt, met voldoende helpers aan iedere stand, ons vaste team aan de eet- en drankcorner, een sterk trio op het secretariaat, en ditmaal als ‘gelegenheidsspeaker’ onze voorzitter Dirk, die de quasi onmogelijke taak had om onze vaste microman Paul te komen vervangen, laat staan evenaren. Ook alweer heel wat van onze eigen scheidsrechters waren present, onder leiding van de hoofscheidsrechter Chris Huysegoms, en het mooie verloop van de wedstrijd is alweer mede aan hen te danken.

Kortom alleen onze eigen atleten konden nu nog roet in het eten gooien, maar dat gebeurde gelukkig niet, wel integendeel. Sofie Fierens, 14”66, en Andy de Roover, 13”04, zorgden op de 100m al meteen voor knap weerwerk en dus de nodige punten, door respectievelijk als 7° en 5° binnen te lopen. Later op de namiddag deed dit duo nog een extra duit in het zakje, door beiden knap 6° te worden op de 200m, in 30”52 en 26”77. Als je daar hun estafette-inbreng nog bijrekent weet u meteen dat Sofie en Andy nog steeds onmisbare pionnen zijn voor onze teamleiders Diziana en Wim.

Tegelijkertijd waren Els Gijsemans, Bernard Timmers en Walter De Wyngaert het beste van zichzelf aan het geven aan respectievelijk de verspringbak, de hoogspringmat en in de kogelring. Els liet 3m50 optekenen, hier goed voor positie 9, en Bernard overtrof de verwachtingen door knap 7° te worden met een hoogte van 1m54. Walter, onze rots in de branding, stelt nooit teleur, en al zeker niet voor eigen volk. Zijn mooie 11m20 was hier alweer goed voor de 5° plaats. Daar Lebbeke de interclub in 2° landelijke heeft gewonnen voor eigen volk, krijgt Walter meteen volgend jaar met Mike Morret, broer van onze trainer Chantal,  er een kwaaie klant bij in de kogelring.

Op de 800m en 1500m rekenden we vooraf stiekem op een zeer fraai puntensaldo, en die hoop bleek ook volkomen gegrond. Stefanie D’haen liep een beresterke 800m, en pas op de meet werd haar de 2° plaats ontfutseld. Dat ‘karakter tonen’ is zo mooi aan Stefanie, zeker als we dat koppelen aan haar totaal overbodige ‘twijfel’, dat gevoel van … ‘ga ik dat wel kunnen?’. Met een tijd van 2’28”16 heeft ze meteen zelf voor een passend antwoord gezorgd. Haar ‘Berlare-trainingsmakker’ Melissa Van Den Driessche wist ons eveneens te bekoren, in de 1500m, waarin ze driekwart wedstrijd iedereen op sleeptouw nam, om finaal knap 4° te eindigen in een tijd van 4’58”57.

 
Bij de mannen brachten we Pieter Verschoren in stelling, en daar moest hij opboksen tegen niemand minder dan Hans Omey (als senior 1’48” op de 800m!). We wisten dus vooraf dat 11 punten het hoogst haalbare was. Pieter pakte het alweer perfect aan, door de AZW-atleet meteen te laten gaan, om vervolgens even later als beste tweede zelf er vandoor te muizen, en zodoende die verhoopte 11 punten, met 4’06”28, veilig te stellen. Die mooie resultaten dikten meteen onze puntenvoorraad op, en via de tussenstanden die onze microman Dirk op regelmatige basis wereldkundig maakte, met dank aan secretariaatsverantwoordelijke Filip, wisten we al snel dat we de schaapjes op het droge hadden. Een tijdlang zaten we zelfs op de 2° positie, na de winnaars van vorig jaar, het sterke Rieme. Dat we daarmee tijdelijk net ietsjes boven onze stand leefden hielden we wel degelijk in het achterhoofd, daarvoor is onze Hagelandse nuchterheid te mooi uitgebalanceerd. De relaxed houding van Diziana en Wim stond evenwel in schril contrast met hun gespannen gezicht … 12 maanden eerder, want het verhoopte thuisvoordeel, met de vele aanmoedigingen langsheen de zijlijn, leverde zijn vruchten op. Vraag het maar aan ons trio Karen Van Proeyen, Kristof Speltinckx en Greg Van Der Sande, die respectievelijk de 3000m dames, 3000m heren en 5000m heren voor hun rekening zouden nemen, en mochten genieten van de luide vocale steun vanuit de ROBA-hoek.

 

Karen liet even de Rieme- atlete Anneleen Vande Riviere het commando voeren, maar al snel maakte ze een einde aan haar studieronde, en liep zonder pardon weg van de rivale, om rustig uit te komen op een chrono van 10’24”36. Karen zou er uiteindelijk als enige in slagen om de extra bonus van 13 punten binnen te halen, waarvoor onze oprechte dank ! Kristof liep als 8° binnen op de dezelfde afstand, en hij kreeg een 10”02”78-tijd achter zijn naam. Mits een tikkeltje meer durf in de 2km was Kristof uitgekomen in de buurt van zijn eigen besttijd, zonder daarbij evenwel nog een plaatsje op te schuiven. ‘Opdracht puik volbracht’ dus, en datzelfde geldt ook voor Greg, die eveneens 8° werd, en dat in een tijd van 16’28”92. De pittige wind, en vooral de ‘droge lucht’ maakten het er voor de mannen en vrouwen van de lange afstand niet gemakkelijker op.

Wie daar minder last van had was ons duo Vera Meuris en Michael Vermeylen, die voor ROBA de kastanjes uit het vuur moesten halen bij het verspringen voor heren, en het hoog- en speergebeuren voor de dames. Het warme weer zorgde er voor dat Michael dit jaar niet met een spierletsel uit de zandbak kroop, zoals vorig jaar in Lokeren, maar integendeel een 4m38 uit de mouwen schudde, wat ons alweer 4 punten rijker maakte, dankzij zijn 9° plaats. Vera van haar kant werd fraai 5° aan de speerstand, met 25m15, en bij het hoogspringen staakte ze de strijd, kramp in de bil, na een sprong over 1m25, waarmee ze nog 7° werd.

Ook mooi om zien was de interactie tussen onze 2 werpers Lindsy Van Espen en Floris Van Coppenolle, die eerst nog het karakter had van de natuurlijke trainer-atlete relatie, wat voor Lindsy gunstig uitpakte met een nieuwe PR-afstand van 30m36 in de discuskooi, maar eens ze naar de kogelstand werd geroepen moest ze zelf haar boontjes doppen, want 40m verder dook Floris op zijn beurt in ROBA-kleuren de discusring in. Lindsy heeft ondertussen voldoende wedstrijdritme achter de kiezen, om ook met de kogel sterk uit te pakken, en zichzelf hier te trakteren op een nieuwe PR-afstand, zijnde 8m99. Met haar 2° plaats bij het discuswerpen en een 5° stek in de kogelring zorgde Lindsy er voor dat we ook op deze nummers het nodige puntenkapitaal wisten binnen te halen.

Haar coach Floris moest met zijn 4° plaats bij het discuswerpen, 35m50m, en 5° stek aan de speerstand, 37m68, trouwens nauwelijks onder doen voor zijn pupil, maar op zijn bijdrage konden we gelukkig vorige jaar al rekenen, en dat was toen geen moment te vroeg ….

Normaal had onze Wim De Pauw alle tijd van de wereld om rustig vanuit het Nederlandse Hilversum af te reizen naar onze eigen Betekomse piste, want hij stond oorspronkelijk alleen maar ingepland op de 4x400m. Voor de individuele 400m konden we rekenen op Joost Grymonpon, alleen leek deze zich niet geheel fit (last in hamstring) te voelen en riep Dirk in extremis zijn andere atleet Wim op om meteen vanuit centraal Nederland naar Vlaanderen af te reizen. Voor zij die dachten dat ‘clubliefde’ een begrip is uit het verre verleden, gelieve uw kompas bij te stellen, want iets voor de 400m van start ging was Wim op de Tumkens gearriveerd, en met een minimum aan opwarming liet hij een 59”89 optekenen, goed voor plaats 8.

Later op de dag moest Wim dus een 2° maal de spikes aantrekken, als 2° loper van ons 4x400 team. Andy opende voor ons de debatten, stuurde Wim nog voor 100m in de buitenste baan, om dan naar binnen te glijden, en Michael in stelling te brengen. Deze vocht een mooie tweestrijd uit met de collega van DCLA, en het was aan Pieter om dat Vlaams-Brabants onderonsje in ons voordeel te beslechten. Ook dit bracht hij weer perfect voor mekaar, zodat we met een 3’58”38-tijd 7° werden, en dus 6 punten extra.
Ondertussen zaten we al een tijdje op de 4° à 5° plaats, dus eigenlijk heel ontspannen, daar we noch naar boven, noch naar beneden in de ranglijst iets konden forceren, laat staan … ‘te vrezen’ hadden. Vandaar ook dat Diziana, in alle rust tot zelfs tweemaal toe haar ploeg voor de 4x100m diende aan te passen, de laatste maal om Vera te ‘sparen’ na het hoogspringen, en zeker met haar Belgisch kampioenschap in het vooruitzicht, aanstaande weekend.
Petra Kerkhofs nam de plaats in van Vera, en als 2° loopster werd Chiara Dua de baan opgestuurd, die het stokje zou krijgen van Sofie. De finale laatste rechte lijn was voorbehouden aan Melissa, die als jonge master nog voldoende snelheid in huis heeft om zulke voor haar nochtans niet alledaagse opdracht netjes af te werken. Sofie vertrok in de buitenbaan als door een wesp gestoken, en ook Chiara werkte een erg fraaie rechte lijn af, opmerkelijk veel relaxter dan voorbije vrijdag in Booischot, en daardoor natuurlijk ook technisch beter, en een pak sneller. Petra gaf alles wat ze in zich had, daar in het bochtenwerk, en zette Melissa mooi af richting  de laatste rechte lijn. Onze 4 dames kregen een 58”22-chrono achter hun naam, en stoten daarmee het 5 jaar oude clubrecord uit de tabellen, dat dezelfde Sofie en Petra, samen met Myriam Juveyns en Vera Meuris in 2018 op 59”19 hadden gebracht. Mooi teamresultaat, en vooral Sofie ervaarde dit als de beste van haar 3 koersen vandaag. Ook voor Chiari viel hier de bevestiging dat ze wel degelijk over snelle benen beschikt.

Bij Melissa is de conditieopbouw, sinds die zeer zware verstuiking in Vilvoorde, duidelijk al een heel eind opgelopen, en van haar verwachten we net als van Stefanie nog veel fraais komende zomerweken.
En het enthousiasme dat Petra finaal terecht uitstraalde, vatte goed onze gehele gemoedstoestand als team samen … de medewerkers behoorlijk moe (pittig weekend), maar zeer voldaan, en de atleten die alweer onze aubergine kleuren met veel inzet en clubliefde in de kijker wisten te lopen, springen en gooien.
Finaal kwamen we een half puntje tekort voor de 4° eindplaats, met 172 punten voor AZW, en 171,5p voor onszelf. Daarmee hielden we niet alleen de reeds eerder genoemde teams achter ons, maar ook nog AVLokeren, vorig jaar nog 2°, en hier in Betekom 6°, met 167 punten. Op de bronzen positie eindigden de dames en heren van ACHL, met 185 punten, en onze rood-wit blauwe provinciegenoten deden het voor het 2° jaar op rij schitterend, met na de promotie vorig jaar, nu meteen al de 2° plaats, met 196p, achter de atleten van Rieme, die met 204 punten zichzelf opvolgden. Oprecht respect voor de nummers één, twee en drie!

De opdracht die we voor ogen hadden vorig jaar in die fameuze Lokerse kantine was tweeledig … eerst en vooral een team vormen waarmee we geen stress zouden beleven, maar integendeel konden ‘genieten’ van onze eigen atleten, en ten tweede vooral het ‘organisatorisch kunnen’ van onze club nogmaals onderstrepen, niet alleen in de winter, in het mooie decor van de ‘Halve Maan’, maar nu ook eens op de piste, met een vlekkeloze titelstrijd in de hoogste klasse van de VAL. Alleen al het idee dat ‘Betekom’ nu in de ‘GPS-Historie’ staat van mensen uit Veurne, Poperinge en Diksmuide is een gedachte die we moeten koesteren.

Dikke proficiat aan al de atleten, dikke merci aan Diziana en Wim, ontzettende dank voor het fraaie werk van AL de ROBA-medewerkers. Zondag nog de ‘Robalympics-meeting’ in Betekom, en dan kan de riem er even af… Geen slecht vooruitzicht …

rudy

uitslag:
100 - Dames
  7 4024 Fierens Sofie 1976 ROBA 14.66 +2.2
100 - Heren
  5 7069 De Roover Andy 1977 ROBA 13.04 +0.9
200 - Dames
  6 4024 Fierens Sofie 1976 ROBA 30.52 +1.6
 
200 - Heren
  6 7069 De Roover Andy 1977 ROBA 26.77 +0.6
400 - Heren
  8 6158 De Pauw Wim 1972 ROBA 59.89 (PR)  
800 - Dames
  3 4056 D'haen Stefanie 1979 ROBA 2:28.16
1500 - Dames
  4 4055 Van Den Driessche Melissa 1983 ROBA 4:58.57
1500 - Heren
  2 6149 Verschoren Pieter 1987 ROBA 4:06.28
3000 - Dames
  1 3997 Van Proeyen Karen 1984 ROBA 10:24.36
3000 - Heren
  8 6080 Speltinckx Kristof 1976 ROBA 10:02.78
5000 - Heren
  8 7051 Van Der Sande Greg 1987 ROBA 16:28.92 (PR)

hoog - Heren
  7 7024 Timmers Bernard 1978 ROBA 1.54m
ver - Dames
  9 4033 Gijsemans Els 1979 ROBA 3.50m +0.1 (PR)
ver - Heren
  9 6085 Vermeylen Michael 1984 ROBA 4.38m -1.0 (PR)
Hoog - Dames
  7 3621 Meuris Vera 1970 ROBA 1.25m
 
kogel - Dames (4kg)
  5 3973 Van Espen Lindsy 1978 ROBA 8.99m (PR)
kogel - Heren (6kg)
  5 6959 De Wyngaert Walter 1970 ROBA 11.20m  
discus - Dames (1kg)
  2 3973 Van Espen Lindsy 1978 ROBA 30.36m (PR)

discus - Heren (2kg)
  4 6069 Van Coppenolle Floris 1984 ROBA 35.50m

speer - Dames (0,5kg)
  5 3621 Meuris Vera 1970 ROBA 25.15m
speer - Heren (0,8kg)
  5 6069 Van Coppenolle Floris 1984 ROBA 37.68m

4x100 - Dames
  5° Fierens Sofie + Dua Chiara + Kerkhofs Petra + Van Den Driessche Melissa = 58”22  CLUBRECORD !
Mas - 4x400 –
  7° De Roover Andy + De Pauw Wim + Vermeylen Michael + Verschoren Pieter = 3:58.38