Verslag KVV Cad/Schol

22/01/2023 - KVV CAD/SCHOL indoor - Gent

2x Brons, 3x Zilver en 1x Goud!

kvv1
Onze enige gouden plak, om de nek van Thias Van Rompaey, bij het polsstokspringen! (foto Tim)

Met z’n 32 waren ze, onze jongens en meisjes cadetten/scholieren die erin slaagden om zich te plaatsen voor de Vlaamse indoor-titelstrijd, en geloof ons, dat is al niet meer zo evident op zich tegenwoordig. Qua geslacht was het netjes een fiftyfifty-verhaal, maar wel met een overwicht aan scholieren, 22 om precies te zijn, tegenover 10 cadetten. Voor enkelen onder hen was het alweer vroeg uit de veren, maar dat geldt natuurlijk ook voor de betrokken trainers. Zoals bijvoorbeeld polsstoktrainer Nathalie, die Hanne Smits zou bijstaan aan die stand. Om 6u45 maakte haar wekker abrupt een einde aan de nachtrust, en kon de rush naar Gent beginnen. Pas om 18u30 stond Nathalie terug aan haar eigen voordeur…

Niet alleen Hanne moest al om 9u30 aan haar competitie beginnen, maar ook Luka Schoolmeesters, Viktor Verlinden en Jonas Eelen dienden op dat vroege uur al het beste uit zichzelf te halen. Bij Jonas leverde dat niet het verhoopte resultaat op, want voor die 6m10 bij het verspringen was hij echt niet zo vroeg uit bed gestapt. En het feit dat deze afstand goed was voor de … minst dankbare 4° plaats maakte het er allemaal niet beter op. Ook aan de polsstokstand verliep het niet naar wens, want Hanne kreeg er 3 nulsprongen achter haar naam, op de aanvangshoogte. Als het automatisme deels verstoord geraakt door de stress van het moment, immers haar 1° kampioenschap als 1° jaars cadet, kan het mislopen natuurlijk. Qua hoogte zat het trouwens goed, maar de uitvoering kwam niet tot haar recht, om de net genoemde reden. Kop op, beste Hanne, zulke dingen gebeuren nu eenmaal, en als atlete zal u er finaal sterker uitkomen, zeker met zo’n dame als Nathalie aan uw zijde…
Voor Luka en Viktor vielen de kaarten gelukkig wel heel wat beter, deels op basis van hun overduidelijk atletisch kunnen, maar ook mede via hun ‘ontspannen’ omgaan met het wedstrijdgebeuren. Die houding leverde Luka niet alleen een mooie PR-hoogte op van 1m68, maar tevens de zilveren plak bij het hoogspringnummer voor cadetten jongens. Bij de 1m61 was het even tricky, want daar had hij 3 pogingennodig, maar nadien zat hij terug in zijn ritme en zijn normale doen. Die fameuze 1m70 is nu alleen nog een kwestie van tijd.
Ook Viktor was echt op een wolkje aan het verspringen, uitgerekend op de dag dat het er toe doet. Hij liet hier 5 geslaagde pogingen optekenen, en alle vijf zaten ze voorbij de 6m. Als je dan een man als Peter Dreessen aan de zijlijn hebt staan wordt het echt genieten geblazen. Viktor opende met een 6m19 en bij de 2° poging klom hij op tot een 6m24. Tot de 4° ronde stond hij op kop, maar toen schudde een zekere Mila De Smet 6m25 uit de benen, en veranderde het goud meteen in zilver. Bij de laatste poging kwam onze knaap uit Betekom daar weer netjes overheen, met zijn 6m28, maar dan achtte een andere atleet, Lucca Goossens van club Lanaken, zijn moment gekomen om met een 6m44 uit te pakken…

kvv2
Zilver voor onze Viktor, bij het verspringen scholieren (Foto papa)

En als je weet dat onze 2° man in wedstrijd, Jonas, sinds de 2° kerstmeeting met … 6m32 op positie 3 staat te pronken in de nationale jaarranglijst, dan begrijp je meteen waarom die nagelbijtend langsheen die verspringbak liep te ijsberen. Gelukkig kon hij zich later op de dag nog eens smijten op de 60m horden, waar hij een 8”94 liet optekenen. In die koers slaagde zijn trainingsmakker Kamiel Van Rompaey erin om een finaleticket op te eisen, via de 8° besttijd van 8”84. In de finale zou Kamiel die chrono net niet evenaren, want daar kreeg hij 8”88 achter zijn naam. Hier was zijn startreactie weliswaar een stuk beter dan in de reeksen, maar de passage bij de eerste horde was niet oké, kniecontact, waardoor de snelheid meteen uit de race was. Toch zat Kamiel niet in zak en as, want de donderdag voordien lag hij nog ziek thuis, niet naar school, en leek het KVV-verhaal duidelijk op losse schroeven te staan. 3 dagen later toch nog finalist op de 60mH bewijst dat je talent hebt…
Trouwens de sfeer was er niet naar om het hoofd te laten hangen, daar ten huize Van Rompaey, want midden op de keukentafel lag de gouden medaille van jongere broer Thias Van Rompaey te blinken, gewonnen op het onderdeel polsstokspringen. Nochtans was ook zijn voorbereiding niet rimpelloos verlopen, want net als grote broer hield ziekte hem één dag van school, zij het één dagje vroeger, op woensdag dus. Nathalie zag aan haar pupil dat de frisheid en pure spirit waarmee hij de voorbije weken op de training uitpakte ietsjes achterwege bleef, maar met zijn PR van 3m50 zat hij op een niveau dat voor de rest van het deelnemersveld een maatje te hoog lag, letterlijk en figuurlijk. Met deze prestatie staat hij trouwens op kop in de nationale jaarranglijst. Goud binnenhalen op Vlaams niveau betekent ook meteen de pers te woord staan, maar dat maakt allemaal niet uit voor onze nuchtere Thias … Knap vent !!!

kvv3
de pers, ja dat hoort er bij …  (Foto Tim)

Keren we even terug naar de ochtendlijke uren, waar al de 60m reeksen dienden afgewerkt, en daarbij ook een heel aantal ROBA’s. Zo miste de reeds genoemde Luka Schoolmeesters op een haar na de finale, want zijn 7”71-chrono was hier de 9° tijd. Hij hield hiermee wel ondermeer snelle Ilias Goossens, 8”44, en Jose Huybrechts, PR 7”85, netjes achter zich, al zal deze laatste zich daar weinig zorgen over maken. Later op de dag liep Jose immers zonder echte tegenstand een mooie 25”75-chrono, op de 200m. Voor deze laatste afstand werd hij in extremis nog opgeroepen, door het wegvallen van een atleet. Hopelijk is deze fraaie 200m-chrono een mooie aanzet zijn richting de zomer, waar we mooie optredens verwachten op de 400m, want daar ligt zijn natuurlijk biotoop. Beste Theresa, laat u komende lente maar eens goed gaan met het verder slijpen van deze diamant.

Ook de meisjes waren zich ondertussen aan het klaarstomen voor hun reeks 60m vlak, en enkelen onder hen hoopten stiekem op een doorstoot richting de finale, later op de dag. Finaal slaagden slechts 2 van hen in deze opdracht, en dat was naast Marie Vermeulen ook nog Anneline Smets, die met een chrono van 8”26 het 7° ticket richting finale kreeg toegestopt. In de finale realiseerde ze een tijd van 8”30. Ook Imke Storms had als 1° jaars een startbewijs kunnen forceren, wat zoals reeds gemeld een prestatie op zich is. Imke trakteerde zichzelf hier op een tijd van 8”78. Naast die verhoopte finaleplaats op de 60m vlak kende Anneline trouwens nog een 2° topmoment, namelijk
in de reeksen 60mH, waar ze haar vorige besttijd verbeterde tot 9”77, wat zondermeer een mooie PR-tijd is. Door deze ‘dubbel’, 60m en 60mH, af te werken is Anneline beter dan wie ook geplaatst om de topverrichtingen van Marie naar waarde te schatten. Dit meisje wist bij voorbaat dat ze 4x zou moeten optreden, want niemand twijfelde er aan dat ze zich op beide koersen zou plaatsen. Om 10u stonden de reeksen 60m gepland, en om 11u05 die van de 60mH. Haar  hordenfinale kreeg ze om 13u30 op het bord, om finaal omstreeks 15u05 een 4°maal  de spikes te moeten aanbinden voor de andere finale. Marie opende geweldig met een PR-tijd van 7”90 op de 60m vlak, en ook in de hordenreeksen kwam ze met 9”24 sneller voor de dag dan ooit te voren. Pal na de middag zou ze die 9”24 nog aanscherpen tot 9”17, een topchrono waar alleen Elena Walraet van Houtland nog zou onder duiken. Haar eerste medaille was dus zilver van kleur, en alleen al het mogen vasthouden van dit kostbaar kleinood activeerde meteen haar beloningsregio in het brein, wat direct aanstuurde op minimaal nog z’n 2° zilveren medaille. Alleen de benen dachten daar ondertussen al geheel anders over, zij eisten rust en respect, zeker daar er maar anderhalf uur pauze tussen zat. Neen, het vet was van de soep, als we Marie mogen geloven, en meer dan de bronzen plak veilig stellen zat er niet meer in, na Helene Winters van ABES en Ilona Dhaenen van Deinze. Beste Marie … dikke merci voor zoveel moois …

kvv4
Zilver op de 60mH en brons op de 60m vlak … schitterend, beste Marie!

Maar liefst 6 scholieren dames passeerden de 60m-revue hier in voormiddag, hetgeen bewijst dat we over een mooie brede basis beschikken. Ondanks het vroege uur (10u15) wist Olivia Wittevrouw haar PR-tijd aan te scherpen tot 8”57, en ze gaf daarmee ondermeer clubvriendin Inte Wouters, 6”68, het nakijken. Later op de dag kon Inte zich een 2° maal uitleven, meer bepaald op de 200m, en dat met een tijd van 28”78. Ook onze snelle Noa Joos maakte deze dubbel, wat resulteerde in een 8”27 en een fraaie 26”98. Verder op die 60m vlak was het uitkijken naar Benthe Leysen en Nele De Cat, en zij lieten de klok stilvallen op respectievelijk 8”45 en 8”54. Onze snelste in het pak was Lotte Van Vlasselaer, met 8”21, maar net als Benthe, spaarde Lotte een deel van haar energie op voor het hordennummer, waar ze stiekem hoopte op een finalerun. En die hoop bleek gerechtvaardigd, want met 9”50 legde ze netjes beslag op de … 8° tijd. En dat haar bobijntje nog niet op was na die 2 koersen onderstreepte ze met een zeer mooie PR-tijd van 9”41 in die finale. ‘Opdracht volbracht’ noemt zo iets, en ook Benthe mag die uitspraak gebruiken, want zij liep in de reeks een PR-chrono van 10”08.  
Bij de scholieren jongens is onze spurterslichting natuurlijk iets kleiner geworden, door de overgang van enkele toppers naar de juniorslichting. Het zwaarste gewicht komt nu op de schouders van Robbe Carchon te liggen, maar die kan deze druk wel aan. Met zijn 7”40-chrono in de reeks knokte hij zich naar de finaleronde, en haalde aldaar sterk uit met een nieuwe persoonlijke besttijd van 7”23. Hiermee werd hij … vierde, voor brons was 7”21 hier oké geweest…. Op de 200m werd Robbe finaal 6°, en dat met een tijd van 23”58. Twee andere Roba’s maakten dit alles mee  van zeer dicht bij, zijnde de reeds genoemde Viktor Verlinden, die na zijn succesrijk verspringconcours ook nog even een fraaie PR-chrono van 7”61 neerzette op de 60mvlak, alsook Oscar Muës, die op de 200m een 24”34 liet optekenen.

De 60mH bij de scholieren kwam al even aan bod, eerder in het verslag toen we het over Kamiel en Jonas hadden, en waarbij we Kamiel een finaleticket zagen bemachtigen. Jonas strandde er zoals reeds gezegd op een tijd van 8”94, maar wel na een fel aantoetsen van de laatste horde. Zijn start was indrukwekkend, en ook het eerste en tweede obstakel werd perfect genomen, alleen op de laatste liep het mis (contact met knie), en moest hij alle zeilen bijzetten om niet te vallen. Jonas, als je talent hebt zoals u, liggen ‘topmomenten’ en ‘baaldagen’ soms heel dicht bij mekaar, en is het vaak een kwestie van millimeterwerk … Ook Stan Vertommen en Kobe Coenen kennen, zeker als meerkampers, deze bittere realiteit, dat ‘net wel’ of ‘net niet’ een samenraapsel van ‘detailwerk’ is.
Kobe verbeterde zich op die 60mH tot een PR-chrono van 9”65, en Stan kreeg er een 8”88 achter zijn naam, en viel daarmee net buiten de finale. Vooral de passage op de tweede horde was niet vlekkeloos, want hij zat er iets te kort op bij het aanvallen van de hindernis. Dit koste hem mogelijk een finaleplaats, 4 honderdsten tekort, wie zal het zeggen … Nu ja, we zagen deze twee gasten ook terug aan de polsstokstand, en bij Kobe was dat uit voorzorg met een ingetapete rug. De donderdag voordien had hij immers op de training zijn rug wat bezeerd, en trainer Nathalie speelde op veilig. Reeds bij de 60mH voelde Kobe dat de rug wat tegenstribbelde, en uiteraard werkte dat wat remmend bij het springen. 3m60 wist hij binnen te halen, hier goed voor positie zes, al heeft de 3m80 al zijn plaatsje opgeëist in Kobe zijn brein. Dat is exact de PR-hoogte die Stan hier liet optekenen en hem een 4° plaats opleverde. Voor de bronzen plak moest hij nog 10cm hoger zijn gegaan. Stan is stilaan maar zeker met langere en zwaardere stokken aan het springen, en binnen dat polsstokwereldje weet iedereen dat het dan een kwestie van tijd is om alweer letterlijk een sprong voorwaarts te maken. Het luidop praten over de 4m-barrière is dus al lang geen taboe meer.     
Hun goede vriend Robbe Van Rompuy zagen we aan het werk aan de hoogspringstand en in de kogelring, en vooral bij dit werpnummer zagen we een brede glimlach op zijn gezicht. Met zijn trainer Floris in de buurt lijkt het altijd beter te lukken, en dat was ook nu weer het geval. Robbe rekende stiekem op nog eens een +12m-worp, en reeds van bij de eerste poging … 12m41, werd hij op zijn wenken bediend. Ook zijn 2° worp, 12m22 mocht gezien worden, om in ronde zes te eindigen met een 11m70. Ook bij het hoogspringen had hij met 1m78 de lat letterlijk en figuurlijk voor hemzelf hoog gelegd, maar hier eindigde het verhaal op 1m75, en bleef hij dus was op zijn honger zitten.
Aan diezelfde hoogspringstand zagen we eerder op de dag ook ons scholierenduo Nele De Cat en Jolien Hoylaerts aan het werk, en zij werden respectievelijk 9° en 4° met 1m45 en 1m56. Jolien zagen we trouwens nog een 2° maal aan het werk, namelijk aan de verspringbak, en daar kwam ze uit op een 4m94.

Vanaf de vroege namiddag verschenen ook stilaan onze 400- en 800m lopers op de piste, en ook zij lieten de aanwezige ROBA-supporters niet onberoerd. Lotte Huenaerts opende om iets voor twee op magistrale wijze deze halve fond-debatten, bij de cadetten meisjes. Ze startte uiteraard in de sterkste reeks, waar echt werd geknokt voor iedere meter. In de voorlaatste rechte lijn probeerde ze de in 3° stelling lopende atlete te remonteren, maar de dame van Eendracht Aalst hield de deur netjes dicht, waardoor Lotte als 4° de lijn passeerde in een uitstekende 62”25. Daar in de 3° reeks de winnares binnenliep in een tijd van 62”16, werd Lotte in de totale eindstand uiteindelijk knap 5°, en dat is exact dezelfde positie die ze op de Belgische jaarranglijst inneemt. Blijkbaar werkte dit inspirerend op ons scholierenduo Joske Nagels en Hannelore Hecq, die 20 minuten latere de baan op mochten. Bij Joske verliep alles naar wens tot net voor het 300m-punt, want daarna sloeg de verzuring meedogenloos toe, waardoor de benen de laatste meters niet verder kwamen dan een 69”12. Ook Hannelore was er niet gerust in, en haar nachtrust was deels in rook opgegaan, door allerlei diverse wedstrijdscenario’s die ze voor de geest haalde … Dit loodzware nummer doet wel iets met een mens, zoveel is duidelijk. Maar eens het startschot had geklonken viel de spanning van haar af, en kregen we een wedstrijdverloop voorgeschoteld dat zij zelfs in haar stoutste dromen niet had durven voorleggen. De eerste ronde was nog ‘controlerend’, maar in de voorlaatste rechte lijn nam ze de koers volledig in handen, en slechts op de meet kon nog één DCLA-meisje haar passeren. Toen die nieuwe PR-tijd van 60”97 op het scorebord verscheen was er niet alleen ongeloof bij haar zelf, maar ook trainer Willy wreef meteen snel  even tweemaal doorheen de ogen vooraleer hij geloofde wat hij zag. Bij de mannelijke leeftijdsgenoten van Hannelore en Joske, konden we 3 sterke ijzers in het vuur leggen, zijnde Willem Tiri, Toon Demarsin en Mathis Van Roosendael. Willem zat in de pittige 4° reeks, en met een outdoor-tijd van 53”57 lag dat ook voor de hand. In de eerste ronde hing hij mooi lopend, zoals we hem kennen, in 2° positie, maar naar het einde toe werd het allemaal wat moeilijker, en was het eerder zuiver op karakter finishen, en dat in een tijd van 55”94. Bij Toon zagen we haast het omgekeerde, namelijk behoudend starten, als 3° passeren na 200m, om dan in de 2° ronde Jan en alleman gaan terug te halen. Aan de meet liet hij als eerste de klok stilleggen op 55”30, meteen een dik persoonlijk record.  In de 2° serie vertrok Mathis vanuit de buitenbaan en ook hij hanteerde de voorzichtigheid in de eerste ronde, om vervolgens iedereen het nakijken te geven, en beresterk te finishen in een eveneens nieuwe persoonlijke besttijd van 55”16. Twee zaken vielen meteen op bij het bekijken van de live stream beelden, en dat is enerzijds die mooie verticale romphouding, die zelfs een beetje doet denken aan onze fameuze Frank Vandermeeren van destijds, en anderzijds zijn doen en laten meteen na de aankomst. Terwijl de rest van het deelnemersveld haast letterlijk van de piste moet geraapt worden, stapt hij meteen doodleuk de tribune in, richting de naaste gezinsleden. Vader Koen, die zich het begrip ‘verzuring’, en vooral het gevoel ervan nog meteen voor de geest kan halen, kijkt met onbegrijpelijke ogen richting zoonlief … Laat het ons houden bij de vaststelling … ‘hier is nog marge.’

Tot slot nog 4 Roba’s op de 800m, waarbij er eentje zich in het eremetaal wist te lopen. Het was niet onze scholier Sten Van Ouytsel, die we momenteel zowel in het veld als op de indoor-tartanbaan aan het werk zien, en hier zijn selectie beloond zag met een fraaie PR-tijd van 2’08”56, en dat na een zeer knap gelopen koers. Qua stijl ligt hem dit blijkbaar wel, dat korte bochtenwerk op zo’n 200m-baan, wat toch een gans andere wereld is dan een gemiddelde Vlaamse veldloop. Datzelfde kan ook gezegd worden over ons Berlare-meisje Laura De Saeger, dit net als Sten vlekkeloos de overgang maakt van buiten naar binnen, en omgekeerd. Hier kwam ze uit op een tijd van 2’33”50, wat goed was voor plaats 9, dus ook nog een eindje verwijderd van het eremetaal. Ook Robbe Vandamme was het niet, al zitten we met hem al aardig in de buurt van die medaillepakker. Ook nu weer liet Robbe een zeer fraai wedstrijdverloop optekenen, met een eerste verkennende ronde op positie vijf, om vervolgens stelselmatig op te schuiven naar de vierde, derde en tweede stelling, en alzo ook finishte in een verbluffende PR-tijd van 2’16”44. Hiermee werd onze 1° jaars cadet knap 7° in de totaalstand.

Neen, voor de laatste ROBA-medaille van de dag was het wachten geblazen op Lisa Vandamme, die net als Laura, op de baan verscheen voor de 800m. Het werd een bijzonder tactisch gelopen koers, en Lisa was hierbij meer dan een figurante. Ditmaal ging Anne-Sophie Bremans van ACHL direct aan de leiding, maar één ronde verder trok ze de handrem op, kwestie van de rest wat uit hun tent te lokken. Lisa besliste deze maal daar niet op in te gaan, en ook het meisje in 2° stelling, Myrthe Baeten, bedankte voor die rol van tempomaker, wetende dat de eindspurt van de Herentalse pittig is. Lisa bleef zo in 3° stelling, zelfs even in 4°, maar toen vooraan de bom ontplofte zat ze direct terug op de bronzen stelling, en die positie gaf ze ook niet meer af. Knap Brons dus, hier duidelijk het hoogst haalbare, maar wel na amper … 2,5 maanden training in de benen. Qua beloning richting haar trotse trainer Willy kan dit tellen. ‘Wat kan sport toch mooi zijn als alles goed gaat en alles in zijn plooi valt’, was de alleszeggende samenvatting van onze 71 jarige coach, de dag nadien. Ondertussen heeft hij het over zijn “ROBA Tireless-team” … Het lijkt inderdaad momenteel een onvermoeibare bende, die een aardig woordje meepraat binnen het wereldje van de 400- en 800m.
Aan al de aanwezige ROBA-atleten en hun trainers… dikke proficiat, en een dikke merci!!

 

kvv5
mooi betwiste 800mkoers, Lisa met brons rond de nek!

rudy

22 jan. 2023 : Gent = KVV CAD/SCH INDOOR
Cad – 60m - Dames
 
2 1479 Vermeulen Marie 2008 ROBA 7.90 (PR)
  7 1465 Smets Anneline 2008 ROBA 8.26
  35 1093 Storms Imke 2009 ROBA 8.78
Finale:
 
3 1479 Vermeulen Marie 2008 ROBA 8.00 BRONS
  7 1465 Smets Anneline 2008 ROBA 8.30
Cad – 60m - Heren
 
9 1276 Schoolmeesters Luka 2009 ROBA 7.71
  13 896 Huybrechts Jose 2008 ROBA 7.85 (PR)
  32 1271 Goossens Ilias 2009 ROBA 8.44
Cad – 200m - Heren
 
10 896 Huybrechts Jose 2008 ROBA 25.75 (PR)
Cad – 400m - Dames
 
5 1478 Huenaerts Lotte 2008 ROBA 1:02.25 (SR)
Cad – 800m - Heren
 
7 1279 Vandamme Robbe 2009 ROBA 2:16.44 (PR)
Cad - 60h - Dames (76/5H/8)
 
2 1479 Vermeulen Marie 2008 ROBA 9.24 (PR)
  13 1465 Smets Anneline 2008 ROBA 9.77 (PR)
Final
  2 1479 Vermeulen Marie 2008 ROBA 9.17 (PR) ZILVER
Cad - hoog - Heren
 
2 1276 Schoolmeesters Luka 2009 ROBA 1.68m (PR)  ZILVER
Cad - polsstok - Heren
 
1 893 Van Rompaey Thias 2008 ROBA 3.50m (PR)  GOUD
Schol – 60m - Dames
 
10 3518 Van Vlasselaer Lotte 2006 ROBA 8.21
  11 3524 Joos Noa 2007 ROBA 8.27
  18 3671 Leysen Benthe 2006 ROBA 8.45
  24 3241 De Cat Nele 2007 ROBA 8.54
  28 3674 Wittevrouw Olivia 2007 ROBA 8.57 (PR)
  33 3512 Wouters Inte 2007 ROBA 8.68
Schol – 60m - Heren
 
8 3113 Carchon Robbe 2006 ROBA 7.40
  16 3122 Verlinden Viktor 2006 ROBA 7.61 (PR)
Finale
 
4 3113 Carchon Robbe 2006 ROBA 7.23 (PR)
Schol – 200m - Dames
 
9 3524 Joos Noa 2007 ROBA 26.98 (SR)
  27 3512 Wouters Inte 2007 ROBA 28.78
Schol – 200m - Heren
 
6 3113 Carchon Robbe 2006 ROBA 23.58
  15 3112 Muës Oscar 2006 ROBA 24.34 (SR)
Schol – 400m - Dames
 
7 3511 Hecq Hannelore 2006 ROBA 1:00.97 (PR)
  23 3513 Nagels Joske 2007 ROBA 1:09.12
Schol 400m - Heren
 
13 3348 Van Roosendael Mathis 2007 ROBA 55.16 (PR)
  14 3121 Demarsin Toon 2006 ROBA 55.30 (PR)
  19 3270 Tiri Willem 2006 ROBA 55.94
Schol 800m - Dames
 
3 3517 Vandamme Lisa 2006 ROBA 2:21.36 (SR) BRONS
  9 3679 De Saeger Laura 2007 ROBA 2:33.50
Schol - 800 - Heren
 
10 3119 Van Ouytsel Sten 2006 ROBA 2:08.56 (PR)
Sch - 60h - Dames (76/5H/8,5)
 
8 3518 Van Vlasselaer Lotte 2006 ROBA 9.50
  17 3671 Leysen Benthe 2006 ROBA 10.08 (PR)
 Finale (76/5H/8,5)
 
6 3518 Van Vlasselaer Lotte 2006 ROBA 9.41 (PR)
Sch - 60h - Heren (91/5H/9)
 
8 2829 Van Rompaey Kamiel 2006 ROBA 8.84
  9 3117 Vertommen Stan 2007 ROBA 8.88
  10 2828 Eelen Jonas 2006 ROBA 8.94
  15 3108 Coenen Kobe 2007 ROBA 9.65 (PR)
Finale (91/5H/9)
 
8 2829 Van Rompaey Kamiel 2006 ROBA 8.88
Sch - hoog - Dames
 
4 3670 Hoylaerts Jolien 2006 ROBA 1.56m (SR)
  9 3241 De Cat Nele 2007 ROBA 1.45m (SR)
Schol - hoog - Heren
 
6 3115 Van Rompuy Robbe 2006 ROBA 1.75m
Schol - ver - Dames
 
11 3670 Hoylaerts Jolien 2006 ROBA 4.94m (SR)
Schol - ver - Heren
 
2 3122 Verlinden Viktor 2006 ROBA 6.28m (PR) ZILVER
  4 2828 Eelen Jonas 2006 ROBA 6.10m
Schol - polsstok - Heren
 
4 3117 Vertommen Stan 2007 ROBA 3.80m (PR)
  6 3108 Coenen Kobe 2007 ROBA 3.60m
Schol - kogel - Heren (5kg)
 
8 3115 Van Rompuy Robbe 2006 ROBA 12.41m (SR)