Verslag CrossCup Roeselare

29/10/23 - Roeselare (CrossCup)

Robbe Vandamme direct al op CrossCup-podium!

Exact 15 ROBA’s waren naar het West-Vlaamse Roeselare afgezakt om er deel te nemen aan één van de topklassiekers onder de veldlopen. Ze kregen er een gloednieuw circuit voorgeschoteld, ter vervanging van het haast spreekwoordelijke slijkparcours, dat we jaarlijks in de korte Sporza-reportage zagen passeren, en waar de gemiddelde atletiekliefhebber vragen bij stelde wat betreft
de … ‘juiste selectielocatie’ richting Europees kampioenschap.
Neen, ditmaal kregen de atleten een goed beloopbaar parcours voor de voeten geschoven, met hier en daar een kuitenbijtend heuveltje als extra element, maar de trieste modderbeelden van weleer bleven ditmaal gelukkig achterwege. Het vlot doorlopen werd ditmaal enigszins afgeremd door het vele draaien en keren, maar liever dit, dan het beeld van traag passerende toppers, die alle moeite van de wereld hebben om recht te blijven, en dan na hun selectie, 3 weken later op een vlijmscherpe renbaan worden gedropt. Ditmaal zal Hulshout de locatie zijn waar de tickets voor Brussel worden uitgereikt.
De eerste koers waar we een auberginetrui zagen passeren was die van de cadetten jongens, en daar was het al meteen bingo, met een werkelijk schitterende 3° plaats voor Robbe Vandamme. Hij zat van bij de start meteen mee in de kopgroep, waar absoluut niet werd getreuzeld, mede door de aanwezigheid van het top-duo Roel Damman en Barnabé Chiliade. De eerst genoemde knaap draagt het groen truitje van HCOostende, en werd eind februari nog Belgisch crosskampioen bij de 1° jaars cadetten, voor de beresterke Waalse atleet Barnabé, die met de zilveren medaille stond te pronken daar in de schaduw van het Brussels Atomium. Zonder verpinken schoof onze Robbe mee in de slipstream van dit illustere duo, hopende dat hij hierdoor zo wel eens heel dicht in de buurt kon komen van het erepodium. En die tactiek bleek te kloppen, want al moest hij het duo laten gaan, met ditmaal de man uit Ciney (ARCH Athlétisme Ciney Haute Meuse) als winnaar, toch was de kloof met de nummer vier in de koers geslagen, en kon hij na het binnenlopen zich gaan opmaken voor het podiumgebeuren. Daar zijn papa afkomstig is van het West-Vlaamse Heuvelland, stonden ‘oma en opa Kemmel’ apetrots het schouwspel te volgen, alsook de rest van die zuivere Vlaamse familietak.
Dikke proficiat, beste Robbe, die ons komende weken nog gaat verrassen in de diverse veldlopen…!

Toen ons scholierenduo Noor Peeters en Laura De Saeger van start werden geschoten, samen met nog 37 jonge dames, viel er alweer regen uit de lucht, en later op de dag zagen we dit nog gebeuren, afgewisseld met periodes van een deugddoend najaarszonnetje. Noor liet als 1° jaars meteen een knappe 11° stek optekenen, na vooral een bijzonder sterke 2° wedstrijdhelft en schitterende eindspurt. Ook Laura vocht voor wat ze waard was, al was de hinder van het ‘verkouden zijn’ groter dan zij dacht. Mogelijk had broer Milan haar aangestoken, die ook ziek was, en hier wijselijk de uitdaging aan zich voorbij liet gaan. Laura’s inzet werd beloond met een 27° plaats.

Pechvogel van de dag was Noor haar broer Lars Peeters, die na amper 400m al letterlijk aan de grond stond genageld, daar een medeatleet ongelukkig één van zijn spikes had uitgetrapt. Dus stoppen, schoen terug losmaken, spikes terug aan doen en finaal weer aanbinden, niet meteen het verhoopte scenario waar onze 2° jaars scholier mee naar die verre stad van schrijver/dichter Albrecht Rodenbach was vertrokken.

Geheel vanuit allerlaatste positie kon Lars zijn race hervatten. Wat onze jonge man nadien liet zien was topsport, want hij slaagde erin om weer aansluiting te vinden met de kopgroep. Zo’n extra inspanning te midden van de Belgische toppers weegt natuurlijk dubbel door, vandaar ook dat Lars finaal met zijn 13° plaats meer dan tevreden was, zeker toen hij vele schouderklopjes kreeg van diezelfde sterke concurrentie. Zonder dat incident had hij waarschijnlijk dicht in de buurt van het podium komen postvatten …  
In de race van de masters +50 was er geen kruid opgewassen tegen het kop-trio Arnaud Lecoeuche van JSMC (= ‘Jeunesse et Sport Mouscron Comines’), Stefan Rens en Tom Van Ongeval, maar op enige afstand daarachter liep Wim De Pauw naar een schitterende 4° plaats, weliswaar als 3° M50’er.
Hier kregen die gasten 4km400 voorgeschoteld, en op het vlotter lopende nieuwe terrein was dit natuurlijk spek naar de bek van onze snelle, sterke Wim, die ondermeer nog clubmakker Chris Wouters achter zich wist te houden, en die mooi als 5° de meet passeerde. Ook onze 3° man in koers, Bart De Nijs, beet aardig van zich af, met een 12° plaats op 32 deelnemers.

Op de lange koers voor de dames kregen we onze marathon-specialiste Karen Van Proeyen aan de start, en zoals u weet zijn de wedstrijden qua afstand sinds onze eigen cross in Diest voorbije voorjaar exact hetzelfde als die van de heren. 9km dus, en dat is natuurlijk iets waar Karen haar hand niet voor omdraait. Alleen zo’n afstand zegt niet alles, ook de fysieke paraatheid moet oké zijn, en wat dat betreft zat er wel een haar in de boter. Na haar succesrijke marathon 3 weken terug , is ze immers ziek geworden, met zelfs hoge koorts, en dat gaat niet in de koude kleren zitten, zoveel is duidelijk. Pas voorbije donderdag zette ze het licht op groen, maar meer dan een 15° stek zat er niet in, hier in Roeselare. Misschien was wel haar grootste drijfveer om toch te starten het ‘ROBA-debuut’ van haar vriend Wouter Siemons. Hij is recent overgekomen van de Limburgse atletiekclub ATLA, en afgaande op wat hij liet zien kunnen we zondermeer spreken over een ‘aanwinst’ van ons seniorsteam !  Hier zat hij 4 plaatsen achter onze sterk lopende Timothy Convents, 30° en 34°, en dan weet je meteen dat het iemand is die uit de voeten kan op het afstandswerk. ‘ Van Harte welkom’ beste Wouter !! Datzelfde kunnen en moeten we ook zeggen tegen Yari Zwart. Yari zagen we vorige week reeds aan het werk op de Relays in Berlare, maar zijn eerste echte cross-vuurdoop kreeg hij hier gepresenteerd. Met zijn 49° eindplaats in dit sterke deelnemersveld mogen we deze première als ‘geslaagd’ omschrijven.

Vooraan in het pak zagen we onze herrezen Yorick Van De Kerkhove meteen snel meedraaien, en dat was een bewuste strategie. Via een snelle start wou hij immers vermijden dat het een duwen en trekken zou worden in de aanvang van de koers, op het hier en daar toch smalle parcours. Daarna was het een kwestie van eigen tempo te kiezen, en na 1,5 ronde zag hij de kopgroep van zes van zich weglopen. Gevolg was wel dat Yorick een ganse tijd lang het quasi in zijn eentje moest zien te klaren, wat niet evident is, zeker op de stroken met de wind op kop. Lange tijd bleef hij hangen op een 60tal meter achter het voorste peloton, wat zondermeer een schitterend gegeven is, wetende dat sinds het Belgische crosskampioenschap in Brussel, op 26 februari, hij vrijwel gans de zomer in de lappenmand lag na zijn aldaar opgelopen voetblessure. Die verloren trainingsfase liet zich voelen in de laatste ronde, waardoor hij finaal uitkwam op een nog steeds zeer fraaie 10° eindpositie. Aan zijn fonkelende oogjes zagen we dat hij nu al met de nationale titelstrijd in zijn hoofd zit, beseffende dat hij hier als 2° belofte binnenliep… Knap, vent !!                                      

Op de korte cross bij de vrouwen konden onze aanwezige ROBA-supporters zich uitleven met het meer dan gesmaakt optreden van Liselot Smolders, die net als Yorick op de 10° plaats uitkwam.
Na 2 ‘verloren’ winters, door allerlei lichamelijke ongemakken, probeert onze 800m-loopster ditmaal wel een ‘actieve’ winterfase af te werken, geheel als voorbereiding richting de zomercampagne van 2024. Liselot kreeg hier 2500m voor de voeten geworpen, en tijdens de pakweg eerste 1800m liet ze een bijzonder sterke indruk na. Nadien werd het iets lastiger, maar toch vocht ze nog een eindstrijd uit met 800m-rivale Elena Kluskens, voor positie 9 en 10. ‘De koers was 600m te lang’ zei ze achteraf, maar dat is volstrekt bijkomstig. Een blessurevrije winter afwerken, dat is de boodschap, en ex-toppers als een Anne-Marie Van Nuffel of Marc Nevens fluisterden dat haar nadien ook in het oor.   
Als ze hiervan in de zomer ongetwijfeld de vruchten zal plukken, is die verrekte laatste 600m-strook al lang vergeten …

Tot slot nog onze juniors heren, zijnde Vince Van Winckel en Tuur Aerts,  die beiden voor een laatste opstoot aan supportersvreugde zorgden. Tuur kende geen uitstekende start, maar wist nadien wel mooi tempo te houden, wat hem finaal op de 20° plaats bracht. Ook Vince zat wat ingesloten in de startfase, maar schoof iets nadien al meteen richting de uit 5 man bestaande kopgroep. De talentrijke Herve-atleet Simon Jeukenne bleek over de beste benen te beschikken tijdens de bijzonder lange en spannende eindspurt, voor de VAC-broers Kasper en Matthis Lievens, Tristan Gevaert en onze eigen topper, die dus in de laatste rechte strook zijn meerdere moest erkennen in de 4 metgezellen vooraan. Vince was tevreden met het resultaat, en kijkt net als Yorick nu al uit naar Hulshout, waar
de plaatsjes voor het aanstaande Europees kampioenschap worden uitgereikt. Eén van onze ROBA-volgers in Roeselare was Luk Verlaenen, en hij ziet het helemaal zitten wat de kansen van onze 2 jongens betreft. Na Italië vorig jaar, nu voor eigen volk in Brussel … hoe mooi zou dat zijn …

Volledige uitslag : zie website ‘CrossCup Roeselare’

Rudy