Verslag BK Indoor Jun/Bel

5/3/2023 - Gent - Belg kamp jun/beloften indoor

Tinne en Dieter zijn Belgisch kampioen op de 60m vlak!
Rune krijgt brons om de hals bij het polsstokspringen!

BK1
Wat een gelukzalig gevoel voor Tinne, de snelste junior op Belgische bodem, indoor! (foto mama)

Eén dag na onze succesrijke uitstap naar Louvain-la-Neuve, werd het in Gent wederom een triomfdag voor onze club, met het talentrijke trio Tinne Vertongen, Dieter Bergs en Rune Ginkels in de hoofdrol. Tinne en Dieter werden vooraf al getipt als kandidaat-winnaars op die explosieve 60m vlak, en ook Rune had vertrouwen geput uit zijn recent junior-clubrecord polsstok. Maar het dan meteen ook waarmaken is natuurlijk nog een ander paar mouwen. Zeker voor Tinne, die vrijwel gans de vorige zomer in de lappenmand lag, na die stressfractuur, en tijdens de voorbije wintermaanden nog naweeën kende, onder de vorm van peesperikelen ter hoogte van de onderbenen. Dat verhaal van die pijnlijke kuiten lijkt nu gelukkig achter de rug te liggen, en meteen komt dat aangeboren talent in volle glorie weer aan de oppervlakte. De wilskracht en verbetenheid die deze opgroeiende jonge dame tentoonspreidde tijdens dat moeilijke voorbije jaar, vol van fysieke remmingen en ongemakken, en natuurlijk de daaraan gekoppelde twijfels, zijn van die aard dat onze huidige vreugde moet gemixt worden met een mega dosis aan respect. Iemand ophemelen als het goed gaat is niet moeilijk, want dan hoef je uw PC maar te openen, en mits wat tokkelen op het klavier verschijnt er wel een lofrede op de website. Maar diezelfde jonge atlete ook bijstaan en aandacht gunnen op het ogenblik dat het eigen lichaam niet thuis geeft, en de twijfels en onzekerheden aan formule 1-snelheden doorheen het brein racen, daar zijn abrupt heel wat minder kandidaten voor te vinden. Gelukkig staat er op dat sierlijk atletische lichaam, bovenstaande foto liegt niet, een bewonderenswaardig hoofd, dat nu al maandenlang blijk geeft van verbetenheid, moed, omgaan met tegenslagen, en vooral een finaal geloof in eigen kunnen, een eigenschap die van een atleet een … topatleet maakt. En als de twijfels dan toch even te fel waren, en dreigde dat sterke kopje te doen kapseizen, stonden steeds de schitterende ouders pal naast haar … ‘oprecht respect’ …
Ook voor de trainers zal het niet altijd gemakkelijk geweest zijn. Je hebt een onmiskenbare diamant in handen, maar mooi netjes met het slijpwerk starten lukt maar niet, omdat de machine het laat afweten. De voorbije weken kon trainer Koen gelukkig het gaspedaal wat dieper indrukken, en werd de nadruk gelegd op het nog efficiënter maken van de versnellingsfase. In de reeks van de 60m verliep die technische uitvoering nog niet volledig naar wens, niettegenstaande een zuivere zege. De 7”70 die Tinne op het bord zag verschijnen, zorgde dan ook niet meteen voor een vreugdedansje. Op zulk moment is de rol van de trainer van onschatbare waarde. Hier en daar nog wat bijsturen, en om precies 13u40 kroop onze topper voor de 2° maal in de startblokken, met de vaste wil om het kloteseizoen 2022 definitief weg te gommen. Perfecte start, vlekkeloze versnellingsfase, en zelfzeker afklokken aan de meet … Even keek ze nog wat twijfelend om zich heen, maar toen een bekende stem vanuit de tribune haar juichend toeriep, en ze de … 7”54 op het scorebord zag staan, was het hek van de dam. Vreugde alom, omwille van de titel, en vooral omwille van deze schitterende persoonlijke besttijd, waarmee ze trouwens meteen ook aan de leiding staat in de Belgische jaarranglijst. Ook de nummer twee, de DCLA-vriendin Noor Koekelkoren, vloog onze wat verbijsterde winnares zeer sportief om de hals. In alle euforie gaat ondergetekende bij het maken van een artikel als dit, dan ook meteen kijken in de ROBA-recordtabellen, maar daar botst Tinne natuurlijk op het nog steeds bestaande Belgische record van Kim Gevaert, die in 1997 in de mooie wit-rode HERA-kleuren een … 7”34 liet optekenen. Maar met deze 7”54-chrono nestelt ze zich wel netjes in de top-10 tabel ‘aller tijden’, en duwt daarbij ook bekende namen als een Imke Vervaet en Eline Berings, beiden 7”55, uit die tabellenkast. Anne Zagré liep destijds net even snel als Tinne, en dames als een Olivia Borlée, 7”46, en Rani Rosius, 7”43 konden nog net iets straffere adelbrieven voorleggen.
Lieve Tinne … dikke proficiat, en geniet samen met de ouders met volle teugen van deze titel!     

Een brugje maken naar onze tweede hoofdrolspeler in dit artikel is eigenlijk snel gemaakt. Het gaat over hetzelfde atletiekonderdeel, het explosieve 60m-nummer, daar zij beiden door moeder natuur perfect voorzien zijn van vele snelle type II-vezels (‘fast twitch-vezels’) in hun spieren, en waarmee  dezelfde trainer, onze Koen Bellemans, aan de slag gaat om er het hoogste spurtrendement proberen uit te halen. Daarenboven weet Dieter Bergs, want dat is onze man in kwestie, net als Tinne wat het betekent om een tijdje in de lappenmand te liggen.

BK2
Schitterend, beste Dieter ! (foto Koen)

Iedereen die in Kessel-lo aanwezig was voorbije zomer, op de Belgische kampioenschappen estafette, zal zich nog het abrupt naar de bil grijpen door Dieter herinneren, een beeld dat ons is bijgebleven, en we eigenlijk liefst uit het geheugen willen bannen. Na weken van revalidatie werkte hij de voorbije periode al een aantal indoorwedstrijden af, met als doel hier weer te pieken, en uit te pakken op het hoogste niveau. Voorbije jaren is hij er al verscheidene malen in geslaagd om vanaf het bovenste ereschavotje de Brabançonne te mogen aanhoren. Alleen zijn op die korte, explosieve afstand alle puzzelstukjes (druk op blokken, start, versnellingsfase, …) als het ware van levensbelang, en de voorbije weken kwam de verhoopte sub 6”90-chrono er nog niet uit. In de reeks speculeerde hij nog op ‘controle’, met een tijd van, 6”97, waarna coach Koen meteen het licht op groen zette om in de finale-run nog eens alle registers open te trekken, weliswaar met aandacht voor het perfect technisch lopen. Tien minuten voor zijn 2° koers zag Dieter plots de zegevierende, dolgelukkige Tinne over het tartan huppelen, en dat zorgde, zei hij achteraf, voor een laatste deugddoende boost, die zijn strijdvaardigheid nog extra op scherp zette. ‘ik was zo blij voor haar, want ze verdiende het 300%, en aan die uitgelaten sfeer kon ik nog een stevige dimentie toevoegen, door ook zelf met de titel te gaan lopen’ was de repliek van Dieter, na afloop. Als we trainer Koen mogen geloven liep zijn talentrijke atleet een quasi perfecte finalewedstrijd, echt ééntje uit de trainingsboekjes, en daarbij alle richtlijnen vlekkeloos opgevolgd en uitgevoerd. Zelfs een valse start naast hem bracht hem niet uit evenwicht, en eens hij uit de blokken vertrokken was en de leiding meteen te pakken had, wist hij  dit is in de pocket, dit geef ik nooit meer uit handen. Toen zijn 6”88-chrono op het elektronisch bord verscheen zagen we hem plots wat vreugdepasjes maken, iets wat we zelden zien bij Dieter, die meestal erg nuchter reageert op zulke situaties. Zijn beste supporter, de lieve mama, was spijtig genoeg, net nu ziek, thuis moeten blijven, maar zat natuurlijk op het puntje van haar stoel met de livestream bij de hand, en ook voor haar waren die niet alledaagse vreugdepasjes een behoorlijk emotioneel moment. Net als Tinne staat Dieter nu geheel bovenaan in de nationale ranglijst, en wat de ranglijst allertijden betreft valt hij net buiten de top-10, waar … 6”87 de 10° chrono is.
Beste Dieter … dikke proficiat, en nu aub even genieten hé !

Onze 3° topper hier op de titelstrijd was Rune Ginkels  aan de polsstokstand. Op dat kampnummer had hij recent nog het

 

BK3
Dikke proficiat, Rune, met die bronzen plak, vanuit gans de ROBA-familie, DAK in het bijzonder ! (foto Pa)

clubrecord weten op te krikken tot 4m61, waarmee hij aangaf dat de conditie op punt staat. Ook hier zat hij alweer aardig in de wedstrijd, alleen doorkruisten zijn 2 proeven mekaar fameus. Eerst zagen we Rune zijn reeks 60mH afwerken, in een tijd van 8”42. Hij zat mooi in koers tot de voorlaatste horde, waar hij plots wat ritme verloor, vervolgens de laatste horde pijnlijk raakte en dus heel wat tijd liet liggen. Ondanks deze verre van technisch perfecte koers zat hij amper 3 honderdsten boven zijn persoonlijk record, en wist hij meteen dat een topchrono mogelijk was in de finale. Nadien begon hij aan zijn polsstokconcours, weliswaar na wat opsmukwerk met ijs, en hield met een half oog ondertussen ook zijn 2 spurtende clubgenoten in het oog. Rune opende veiligheidshalve op 4m, en moest toen alweer zijn stokken in de steek laten, daar de startscheidsrechter al ongedurig stond te wachten voor de titelgevecht op het hordennummer. Zijn beenspieren gaven op dat moment al signalen richting het kopje van … ‘laat ons nu toch aub even relaxen’… zeker omdat ze wisten tegen welke kleppers Rune zou uitkomen. Niet alleen de latere winnaar Nemo Rase, lopende voor AC Waterloo kroop naast hem in de blokken, maar ook de beresterke Minoem Abdoul Wahab, echt één brok graniet. Via zijn fysiek (1m85, 82kgr) heeft hij een streepje voor op onze heel wat lichtere ROBA-topper, maar ook zijn adelbrieven zijn al iets indrukwekkender. Minoem is aangesloten bij AC Haute-Fagnes (geboren in Lambermont) en de 400mH is zijn natuurlijk biotoop. Voorbije zomer was het de sterkste Europeaan op dat nummer, en … 5° wereldwijd bij de 1°j juniors. Volstrekt terecht werd hij dan ook recent op de traditionele uitreiking van de Gouden Spikes aangeduid als de ‘Rising Star 2022’. Deze 60mH pikt hij mee om verder aan de techniek en ritme te werken, en in zijn hoofd staan de OS Parijs 2024 al netjes ingeboekt. En alsof dit voor Rune nog niet genoeg was, stond er ook nog een Oekraïense atleet aan de startlijn, Nazar Stepanov, een jongen die tijdelijk onderdak heeft gevonden bij AV Toekomst, maar dus als ‘buiten competitie’ kon en mocht deelnemen. Een beresterke finale dus, maar juist dat inspireerde onze nauwelijks specifiek opgewarmde ROBA-man om er nog eens fameus tegen aan te gaan, en dat lukte bijzonder fraai. Rune kwam als 5° over de meet, wel als 4° Belg, en dat in een nieuwe besttijd van 8”17. Nadien was het weer meteen focussen op het polsstokgebeuren, waar hij gezien de omstandigheden nog een zeer fraaie 4m55 liet optekenen, wat goed was voor de bronzen plak, achter het duo Victor Priem, Roeselare, en de MOHA-atleet Lukas Urbanczyt. Schitterend vent, en dikke proficiat, beste Rune!

Wie eveneens uitstekend voor de dag kwam was onze Wout Van Breedam, die de 60mH aan zich voorbij liet gaan, en alles zette op de 400m. Door het trainen op die hoge horden kwamen de rugklachten weer wat opzetten, en trainer Theresa greep in, en richtte meteen de focus op de 400m, met in het achterhoofd al denkend aan de zomer. Daar wil ze zijn toegenomen weerstand mixen met zijn hordentechniek, om zo fameus uit te komen op de 400m horden outdoor. Die lagere horden-hoogte is immers zo en zo een mindere belasting richting onderrug. En wat dat ‘weerstandvermogen’ betreft kan Wout op beide oren slapen, zeker na wat hij hier uit zijn mouwen schudde.

bk4
Knappe persoonlijke besttijd van Wout! (foto Theresa)

Onze HERA-man mocht vanuit de gunstige baan 6 vertrekken en had de boodschap ‘snelle eerste ronde’ meegekregen. Wout voerde die richtlijn tot in de puntjes uit, en dook met een kloof van een 4tal meter de tweede ronde in, waarbij hij zeer goed standhield, en pas twee meter voor de finish nog één concurrent zag passeren. Maar daar maalde hij niet om, zeker toen hij zijn chrono van … 52”24 zag opflitsen op het scorebord. ‘Mijn afzien werd meteen fameus beloond’ zei hij achteraf. Nu even genieten, beste Wout, en dan er weer tegenaan, met Yo en Theresa aan uw zijde.

Die 6° baan van Wout, daar had waarschijnlijk onze BETA-dame Charlotte Coene ook meteen willen voor tekenen, maar zij kreeg baan 2 toegewezen, wat iets minder ‘comfortabel’ is. Zeker als je die 200m afwerkt met een grote paslengte, wat onmiskenbaar Charlotte haar handelsmerk is. Baan één werd zelfs niet gebruikt in de reeksen, want daar is het echt onbegonnen werk … Voor zij die denken ‘wat is dit voor gezeur’ raden we nu aan om even de livestream op atletiek nu er bij te halen, en dan merk je meteen het verschil. In de buitenbaan, waar Wout kon van genieten,  ligt de eerste bocht eigenlijk al haast achter de rug van bij de start, terwijl het meteen ‘harken geblazen’ is, daar 5 meter lager … Vooral in de voorlaatste bocht zagen we Charlotte vechten met de middelpuntvliedende kracht, terwijl ze in de finale rechte lijn meteen haar staplengte de vrije loop liet, en nog een AVLO-meisje het nakijken gaf. Een tijd van 26”95 verscheen er achter haar naam. Charlotte moet zeker zondag 7 mei aanduiden in haar agenda, want dan staat de BVV alle catg op het programma, en zoals u ondertussen al wel weet zal het voor het eerst in een ‘gemengde formule’ (man/vrouw) worden afgewerkt.
Ook Stien De Meyer zal die zondag, begin mei, de cursus ‘keizersnede bij het dikbil-rund’ even opzij moeten leggen, om mee naar Vilvoorde te rijden voor de strijd in de zogenaamde ‘First League’, wat de op één na hoogte klasse is binnen de Belgische atletiek, net onder de ‘Super league’.
In deze 2 hoogste niveau’s zitten zowel Waalse als Vlaamse teams, want pas één niveau lager zitten we op VAL-niveau, met eerst de ‘ere-afdeling VAL’, nog één trapje lager VAL-Landelijke 1, gevolgd door VAL-landelijke 2 en geheel onderaan VAL-landelijke 3. Kortom je merkt dat we als ROBA-team al op een fraai niveau staan, en dan kunnen we een veelzijdige atlete als Stien nooit thuis laten. Hier was ze, als we alles goed hebben bijgehouden, pas aan haar 2° indoorwedstrijd toe, en bleek er trouwens ook onze enige belofte, naast de 5 reeds besproken juniors. Op de 60m vlak kende ze geen perfecte start, waardoor ze bleef steken op een 8”41-chrono. Tijdens de opwarming richting het horden-nummer zat het gevoel goed, met explosiviteit en het mooi aanvallen van de horden, maar in de koers zelf tikte ze de 2° horde aan, evenwicht kwijt, meteen ritmeverlies … en 10”05 als eindresultaat. Minder kunnen trainen door de studiedruk (stages, …) en vooral ook het gebrek aan echt wedstrijdritme, ja dat kan je natuurlijk niet uitgommen. Gelukkig is er nu wat meer ruimte binnen haar lessenpakket, en zal ze eindelijk de tartanbaan terug weer wat vaker kunnen opzoeken. Nog 9 weken richting Vilvoorde … beste Stien …

Rudy

Uitslag:
Jun 60m Dames
Reeks: 1
 
1 666 Vertongen Tinne 2005 ROBA 7.70 (SR) 0,14
Finale:
 
1 666 Vertongen Tinne 2005 ROBA 7.54 (PR)  GOUD !GOUD !0,02
Jun 60m Heren
Reeks:
 
2 593 Bergs Dieter 2005 ROBA 6.97 0,04
Finale
 
1 593 Bergs Dieter 2005 ROBA 6.88 (PR) GOUD ! 05
Jun – 200m - Dames
 
13 566 Coene Charlotte 2004 ROBA 26.95 0,83
Jun – 400m Heren
 
15 419 Van Breedam Wout 2004 ROBA 52.24 (PR) -1,28
Jun – 60mH - Heren (99/5H/9)
Reeks: 1
 
5 647 Ginkels Rune 2005 ROBA 8.42 0,03
Finale
 
4 647 Ginkels Rune 2005 ROBA 8.17 (PR) -0,22
Jun - polsstok - Heren
 
3 647 Ginkels Rune 2005 ROBA 4.55m (PR)   BRONS !0,20
Bel – 60m Dames
 
17 2123 De Meyer Stien 2003 ROBA 8.41 0,04
Bel – 60mH - Dames (84/5H/8,5)
 
11 2123 De Meyer Stien 2003 ROBA 10.05

svdm